Σεφέρης - Ελύτης, μια αιφνίδια συνάντηση

....Τι ενδιαφέρουσα ποιητική συνάντηση....  Δουλεύοντας με τον Ήλιο τον Ηλιάτορα, ξανασυνάντησα σήμερα το Φως, από την Κίχλη του Σεφέρη...
Το αλαφροϊσκιωτο "Κορίτσι" συνομιλεί ποιητικά με τη "μικρή Αντιγόνη"....
Κι οι δύο ποιητές, τόσο αποκλίνοντες στις φωτοσκιάσεις τους, εδώ συναντιώνται, δύο γνήσια τέκνα του Ηράκλειτου...

ΗΛΙΟΣ Ο ΗΛΙΑΤΟΡΑΣ του ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 

Παράπονα κι αθιβολές

    γύρισε ο κόσμος τρεις φορές

Γιόμα βραδύ μεσάνυχτα

    κι όλα τα δώματα ανοιχτά

Στ' αλώνια και στις εμπατές

    ξυπνούν οι ελαφροΐσκιωτες

σύρνουν ανάβουνε μαλλί στων αστεριών τη χόβολη

και τους μικρούς αγγέλους σταμ

    ατάν και παίζουν αμ στραμ νταμ

Καημέ που πάρα εβάρυνες

    τον κόσμο δεν εμάρανες

Τα μαύρα λεν και τ' άσπρα σου

    οι άνεμοι κι όλο τα φυσούν

Κι ένα κορίτσι εννιά χρονώ

    για λόγου τραγουδά ολονώ.

ΤΟ ΦΩΣ από την ΚΙΧΛΗ, του Γ. ΣΕΦΕΡΗ

(...)

Τραγούδησε μικρή Αντιγόνη, τραγούδησε, τραγούδησε ...
δε σου μιλώ για περασμένα, μιλώ για την αγάπη•
στόλισε τα μαλλιά σου με τ' αγκάθια του ήλιου,
σκοτεινή κοπέλα•
η καρδιά του Σκορπιού βασίλεψε,
ο τύραννος μέσα απ' τον άνθρωπο έχει φύγει,
κι όλες οι κόρες του πόντου, Νηρηίδες, Γραίες
τρέχουν στα λαμπυρίσματα της αναδυομένης•
όποιος ποτέ του δεν αγάπησε θ' αγαπήσει,
στο φως• και είσαι
σ' ένα μεγάλο σπίτι με πολλά παράθυρα ανοιχτά
τρέχοντας από κάμαρα σε κάμαρα, δεν ξέροντας από πού να κοιτάξεις πρώτα,
γιατί θα φύγουν τα πεύκα και τα καθρεφτισμένα βουνά και το τιτίβισμα των πουλιών
θ' αδειάσει η θάλασσα, θρυμματισμένο γυαλί, από βοριά και νότο
θ' αδειάσουν τα μάτια σου απ' το φως της μέρας
πως σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια.