Συζητήθηκαν τα χαστούκια του Κασιδιάρη στη Λιάνα Κανέλλη. Γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά. Παραγόμενο; Με το γνωστό αναλώσιμο τρόπο όχι μόνο στις τηλεοράσεις - αλλά και στις κουβέντες του "καφενείου", ούτως ειπείν - η σημασία του περιστατικού ισοπεδώθηκε, χάρις στην αναλώσιμη νοοτροπία με την οποία πολτοποιούμε, με τηλεοπτικά αντανακλαστικά, τα δημόσια.
Δεν είμαι σε θέση να εξαγάγω στατιστικό επιστημονικό συμπέρασμα, για το πώς εισέπραξε το συμβάν η ελληνική κοινωνία. Το ότι όμως τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής κρατήθηκαν ψηλά στις δεύτερες εκλογές, μετά από ένα τέτοιο περιστατικό, με πρωταγωνιστή στέλεχός της, αφήνει κάποια περιθώρια αποτίμησης...
Η Λιάνα Κανέλλη καλλιεργεί συνειδητά, με την μεγάλη πείρα της στα τηλεοπτικά, ένα "ενοχλητικό", προκλητικό προφίλ, με έναν πολιτικό λόγο που είναι εκτός κάθε τηλεοπτικής συνταγής. Η παρουσία της είναι μοναδική. Κι ο λόγος της δεν είναι ποτέ αναλώσιμος, ανεξάρτητα αν συμφωνείς ή όχι μαζί της. Αυτή η ενοχλητική παρρησία χτυπήθηκε. Το εντυπωσιακό όμως είναι το πόσο ανεκτική υπήρξε, κατά την εκτίμησή μου, διορθώστε με άν κάνω λάθος, η ελληνική κοινωνία, απέναντι σ' αυτό το χτύπημα. Πολλές φορές άκουσα και διάβασα σε αγοραία σχόλια: "Ε, μα πια, της χρειαζότανε!" Και για μένα αυτό είναι πολύ πιο ανησυχητικό από τα χαστούκια αυτά καθαυτά. Η ίδια η Λιάνα Κανέλλη σοφά απέσχε από κάθε λαϊκίστικη συζήτηση περί του συμβάντος. Αλλά η κοινή γνώμη πού και πώς το τοποθέτησε; Αν κρίνω από τα αποτελέσματα των εκλογών, στα έδρανα της Βουλής.
Θα περίμενε κανείς ότι μετά από μια τριακονταετία εκδημοκρατισμού, ελεύθερης διακίνησης ιδεών, ανόδου μορφωτικής και κοινωνικής των γυναικών, δεν θα υπήρχε ο παραμικρός χώρος για τέτοια περιστατικά, και τέτοιους χαρακτηρισμούς, γιατί όλοι ξέρουμε ότι η δημοκρατία, όταν λειτουργεί, τέτοια φαινόμενα τα περιθωριοποιεί και τα απομονώνει, όπως τα αντισώματα στο σώμα μας απομονώνουν τα μικρόβια και καταπολεμούν τις αρρώστιες.
Αν, σ' αυτό το δυσοίωνο ελλαδικό κοινωνικό τοπίο, αναφέρουμε και τα ποσοστά κακοποίησης των γυναικών -ποσοστά μάλλον θολά, γιατί μεγάλος αριθμός γυναικών δεν καταγγέλλει την κακοποίηση- τα συμπεράσματα που προκύπτουν μοιάζουν πολύ απαισιόδοξα για την πολιτικο-κοινωνική μας δομή: ο εκδημοκρατισμός, η χειραφέτηση, η μόρφωση έδρασαν στην επιφάνεια της κοινωνίας. Στο σκοτεινό βυθό της λειτούργησαν άλλες παθογόνες δυνάμεις που βέβαια κι αυτές εκφράζονταν όλα αυτά τα χρόνια, μόνο που το σώμα της κοινωνίας της ανεχόταν και τις υπέθαλπε, όπως το σώμα ανέχεται μια κρυφή αρρώστια, γιατί δεν έχει αρκετή δύναμη και γνώση να αναμετρηθεί μαζί της. Κι αυτός ο σκοτεινός βυθός δεν γνωρίζει κομματικά ή πολιτικά στεγανά, σοσιαλιστικά ή νεοφιλελεύθερα.
Κατιτίς ακόμα: θυμάστε τους "Κάγκουρες"; Και τα "Ήμο"; Θυμάστε (δεν είναι παραπάνω από 8 χρόνια), που οι μεν ξυλοκοπούσαν τους δε, γιατί τους θεωρούσαν αδύναμους και παραιτημένους; Φάνταζε τότε, ένα στυλ συμπεριφοράς, μια ανόητη μόδα εφήβων με χαμηλό I.Q. και μορφωτικό επίπεδο σκουμπριού. Τώρα, όμως, πολύ φοβάμαι ότι οι κάγκουρες ψήφισαν "Χρυσή Αυγή". Και θα ψηφίσουν και στο μέλλον.
Η Λιάνα Κανέλλη καλλιεργεί συνειδητά, με την μεγάλη πείρα της στα τηλεοπτικά, ένα "ενοχλητικό", προκλητικό προφίλ, με έναν πολιτικό λόγο που είναι εκτός κάθε τηλεοπτικής συνταγής. Η παρουσία της είναι μοναδική. Κι ο λόγος της δεν είναι ποτέ αναλώσιμος, ανεξάρτητα αν συμφωνείς ή όχι μαζί της. Αυτή η ενοχλητική παρρησία χτυπήθηκε. Το εντυπωσιακό όμως είναι το πόσο ανεκτική υπήρξε, κατά την εκτίμησή μου, διορθώστε με άν κάνω λάθος, η ελληνική κοινωνία, απέναντι σ' αυτό το χτύπημα. Πολλές φορές άκουσα και διάβασα σε αγοραία σχόλια: "Ε, μα πια, της χρειαζότανε!" Και για μένα αυτό είναι πολύ πιο ανησυχητικό από τα χαστούκια αυτά καθαυτά. Η ίδια η Λιάνα Κανέλλη σοφά απέσχε από κάθε λαϊκίστικη συζήτηση περί του συμβάντος. Αλλά η κοινή γνώμη πού και πώς το τοποθέτησε; Αν κρίνω από τα αποτελέσματα των εκλογών, στα έδρανα της Βουλής.
Θα περίμενε κανείς ότι μετά από μια τριακονταετία εκδημοκρατισμού, ελεύθερης διακίνησης ιδεών, ανόδου μορφωτικής και κοινωνικής των γυναικών, δεν θα υπήρχε ο παραμικρός χώρος για τέτοια περιστατικά, και τέτοιους χαρακτηρισμούς, γιατί όλοι ξέρουμε ότι η δημοκρατία, όταν λειτουργεί, τέτοια φαινόμενα τα περιθωριοποιεί και τα απομονώνει, όπως τα αντισώματα στο σώμα μας απομονώνουν τα μικρόβια και καταπολεμούν τις αρρώστιες.Αν, σ' αυτό το δυσοίωνο ελλαδικό κοινωνικό τοπίο, αναφέρουμε και τα ποσοστά κακοποίησης των γυναικών -ποσοστά μάλλον θολά, γιατί μεγάλος αριθμός γυναικών δεν καταγγέλλει την κακοποίηση- τα συμπεράσματα που προκύπτουν μοιάζουν πολύ απαισιόδοξα για την πολιτικο-κοινωνική μας δομή: ο εκδημοκρατισμός, η χειραφέτηση, η μόρφωση έδρασαν στην επιφάνεια της κοινωνίας. Στο σκοτεινό βυθό της λειτούργησαν άλλες παθογόνες δυνάμεις που βέβαια κι αυτές εκφράζονταν όλα αυτά τα χρόνια, μόνο που το σώμα της κοινωνίας της ανεχόταν και τις υπέθαλπε, όπως το σώμα ανέχεται μια κρυφή αρρώστια, γιατί δεν έχει αρκετή δύναμη και γνώση να αναμετρηθεί μαζί της. Κι αυτός ο σκοτεινός βυθός δεν γνωρίζει κομματικά ή πολιτικά στεγανά, σοσιαλιστικά ή νεοφιλελεύθερα.
Κατιτίς ακόμα: θυμάστε τους "Κάγκουρες"; Και τα "Ήμο"; Θυμάστε (δεν είναι παραπάνω από 8 χρόνια), που οι μεν ξυλοκοπούσαν τους δε, γιατί τους θεωρούσαν αδύναμους και παραιτημένους; Φάνταζε τότε, ένα στυλ συμπεριφοράς, μια ανόητη μόδα εφήβων με χαμηλό I.Q. και μορφωτικό επίπεδο σκουμπριού. Τώρα, όμως, πολύ φοβάμαι ότι οι κάγκουρες ψήφισαν "Χρυσή Αυγή". Και θα ψηφίσουν και στο μέλλον.
3 σχόλια:
Φιλη Γεωργία
Σωστά όσα λες Σαφώς πρέπει να είμαστε σε εγρηγορση και να αποφέυγουμε λογικές συμψηφισμού. Εννοώ τη φράση "της χρειαζόταν κι αυτηνής "(της Κανέλλη)
Απο την άλλη όμως να θυμίσω ότι πολλές φορές ο θυμόσοφος λαός μας μέσα απο μια οπτική νέμεσης πολλές φορές βλέπει σε αυτό που μας συμβαίνει μια άνωθεν επιβολή ορίου. Η φράση "πήγαινε γυρέυοντας" ή "τάθελε ο κώλος του" δεν σημαίνει επιβράβευση του γεγονότος στο οποιο αναφερεται ο παρατηρητής λαός, πολλώ μαλλον της πράξης.
Ενα χαρακτηριστικό παραδειγμα είναι η πολύ ομορφη κοπέλλα ξανθιά ψηλή βορειοευρωπαία που θεωρώ ότι μπορει άφοβα να κυκλοφορήσει σε μια γειτονιά καταπιεσμένων μουσουλμάνων βραδακι ακατάλληλα ντυμένη. Προφανώς δεν επικροτόυμε την πράξη του βιασμού, αν αυτός συμβεί, απο την άλλη λέμε πήγαινε γυρέυοντας ή ακόμα καλύτερα κοντά στο νου κι η γνώση.
Βέβαια η μη συμπαθής σε εμένα Λιάνα είχε αρχίδια και εξέφρασε αυτό που όλοι αλλοι δεν εξέφρασαν. Απο την άλλη παλι αν δεν τον χτυπούσε με το Ριζοσπάστη θα είχε αφήσει το πεδίο για καταδίκη του Κασιδιάρη καθαρό χωρίς του αυτόματους συμψηφισμούς που προέκειψαν εστω κι ανομολόγητα.
Δηλώνω προς αρση κάθε παρεξηγησης ότι γυρίζω κανάλι όταν βλέπω Λιάνα έχω βαρεθεί τις φωνες της και το τσαμπουκαλέ επιθετικο στύλ της. ΔΕΝ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΩ τον Κασιδιάρη. Δεν αποδίδω όμως αυτόματα στους φίλους μου που είπαν "εντελώς μεταξύ μας απο καποιον το βρήκε" ανοχή στη Χρυσή Αυγή. Μάλλον σεξισμό τους προσάπτω και λόγω ειδικών χαρακτηριστικων τοης παθούσης Λιάνας.
Νομίζω ότι ο σεξισμός, όπως ακριβώς τον αναφέρεις φίλε Γιώργο, είναι ένα βασικό κύτταρο του φασισμού, το οποίο περνάει στην καθημερινότητα της κοινωνίας σχεδόν απαρατήρητο, γιατί έχουν αλλάξει οι κοινωνικές δομές, αλλά μόνο στην επιφάνεια (βλέπε ισοτιμία, βλέπε χειραφέτηση των γυναικών).Ο προκλητικός σωματότυπος ή ο προκλητικός πολιτικός λόγος μιας γυναίκας, δεν δικαιολογεί το βιασμό ή τις μπούφλες (σινεφίλ αναφορά: οι Κατηγορούμενοι, ένα από τα όσκαρ της Τζόντι Φόστερ).
Αυτό ηθελα να επισημάνω: ένα μέρος της κοινωνίας εκδήλωσε τη συμπαράστασή του στις μπούφλες του Κασιδιάρη. Κι αυτό δείχνει, κατά τη γνώμη μου, τη βαθιά υπανάπτυξη της ελληνικής κοινωνίας. Το πόσο συμπαθής ή αντιπαθής είναι η Λιάνα Κανέλλη ως άτομο και ως πολιτικό πρόσωπο ουδεμία σχέση έχει με το πρόβλημα.
Συμφωνώ με την επισήμανση της υπαναπτυκτης κοινωνίας. Τα μέλη της όμως δεν έχουν ευθύνη; Τα μέλη της όμως δεν υπόκεινται στον κανόνα του ηθικού ελέγχου;
Η αβουλία και η ανοχή είναι προδρομα φαινόμενα της συνενοχής πολλές φορές. Προσωπικά δεν θεωρώ ότι λαός είναι θύμα ούτε αμοιρος ευθύνης. Πολλοί απο τους ψηφοφόρους του Κασιδιάρη ήταν πρώην ψηφοφοροι του Μενιου, του Ακη του Στυλιανίδη τοθ Βορίδη ακόμα και της Αλέκας Δεν εχουν σημασία τα ποσοστά Σημασια εχει η ψυχολογία της προσκαιρης πίστης πίσω απο την ψήφο.
Γιωργος
Δημοσίευση σχολίου