Σονέτο . 20
μετάφραση Β. Ρώτα - Β. Δαμιανάκου
Γυναίκειαν όψη, που 'βαψε το ίδιο της φύσης χέριέχεις συ, κύριε-κυρά του έρωτά μου, κι αν
γυναίκεια γλυκοψέματα η καρδιά σου δεν τα ξέρει
ούτε ν' αλλάζει, μόδα που πολλές την προτιμάν,
το μάτι σου είναι πιο λαμπρό κι αγνό από μαργιολιές,
και σ' όποιο αντικείμενο να πέσει το χρυσώνει.
Αντρίκια ειν' η κοψιά σου, μέτρο για όλες τις κοψιές,
κλέβει ματιές αντρών, ψυχές γυναίκειες τις θαμπώνει.
Γυναίκα πρώτα σ' έπλασε, μα στη δουλειάν επάνω
η φύση εσκανταλίστη και κατάφυγε σ'΄ απάτη,
για να γελάει εμένα να μην ξέρω τι να κάνω
σου κόλλησε άχρηστο για μένα πρόσθετο κομμάτι.
Μ'' αφού επλάστης με κεντρί γι' απόλαψη των γυναικών,
δική μου ας ειν' η αγάπη σου κι η χρήση της χαρά εκεινών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου