ΑΓΝΑΝΤΙ

I
Ο Παράδεισος πάντα κατοικείται.

Ακατοίκητη είναι μονάχα η Κόλαση.

Κι όλα τ’ άλλα είναι μύθος.


II

Ένα δέντρο φυτρώνει θάλασσα

Δυο σκυριανά πουλιά δονούνται στα φυλλώματα

Τρία δεμάτια φως καρπίζουν σώμα

εκεί πελαγωμένος στα φιλιά

ο κάβος μου ο έρως

φιλιώνει με το μελτεμάκι

μόλις ροδίσει η ρώγα

κι υπνοφορεί  στα βλέφαρά  μετάξι

Εδώ Παράδεισος

Εδώ η μηλιά

Εδώ η φιλιά

Εδώ  το σώμα το αγκαλιαστό

να  κατοικεί

ροδιού φυλή

και μέλι 

ατόφια χρυσοφόρα γλώσσα

που δεν κατέχεται ποτέ

μόνο φιλιέται

ΑΝΔΡΟΣ - Ιούλιος 2013