Εικόνα στο φως
το καλό μου ταίρι
κορίτσι σγουρόμαλλο
κατεβαίνει την πλαγιά
χαρούμενο
γελώντας μαργαριταρένια
λαχάνιασε
με χέρια σπίθες χαιρετά
και τα πόδια της γυμνά
κι άσπιλα
δρασκελίζουν αγκαθωτά
βάτα
Δεν είναι μάγισσα δεν
είναι νεράιδα
δεν της πήρα το μαντήλι
δεν την γέλασα
είναι το κορίτσι αρνί
που αγάπησα
από μικρός στις ξέρες
εξορίστηκα
κι έβαλα προσευχή
να την ξανάβρω να της
μιλήσω
να την σώσω
πριν αναληφθεί στις
νεφέλες
πριν τη σφάξουν ξανά
οι χωρικοί.
Εικόνα φως
το καλό μου ταίρι
γυμνό
μ’ ένα γιορντάνι γέλιου
όλο κι όλο
στο χάραγμα γης κι
ουρανού ξανά
έρχεται για να με
προφτάσει
μ’ ακαίριο το κορμί
τώρα που γύρισα ρημάδι
και μ’ έχουν αυλακώσει
δάκρυα
και τι περίεργο
εγώ γερτός
κι εκείνη μ’ όλης της
νιότης μας τη φωταψία
εγώ ζωντανός
εκείνη ακμαία χίμαιρα
κι ο γύρω τόπος των
παθών απαράλλαχτος
όπως πριν χαθώ στις
ξέρες
ήμερα κήτη τα βουνά
η θάλασσα μεταξωτή
τα σχίνα και τα κρίταμα
κι ο χρόνος διαβατός
Απλώνω τα χέρια
Πλησιάζει
το καλό μου ταίρι
ακριβή αγάπη
ακέραιο
το κορίτσι αρνί
Μαρούσι 16/7/13
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου