Ὅταν οἱ ἔμποροι ξεκρεμάσουνε
νωθρὰ λαμπιόνια περιπτέρων αὐτοσχέδιων
καὶ τοὺς γαλήνιους θησαυρούς τους ἀφυπνίσουν
ἀπ' τὴν ὀνειροπόληση μιᾶς ἀγορᾶς
ὅταν ὅλα τ' ἀπούλητα
πάρουνε τὴ μορφὴ τοῦ περιττοῦ
κουρνιάζοντας μὲς στὰ χαρτόκουτα ὅπως ὅπως
ὅταν ἀρχίσει νὰ φυραίνει
ἀπ' τὶς γεννήτριες ἡ φωτοχυσία
καὶ σὰν σμήνη φουγάρων ἄνθρωποι μὲ μπόγους
χαθοῦν, ὁ καθεὶς καὶ σ' ἕνα δίκαιο σοκάκι
τότε κι ὁ ἅγιος τῆς ἡμέρας
στὸν ἅγιο τῆς ἑπομένης
ωσὰν μετάληψη
τοῦ παραδίδει τὶς καρδιὲς
ἐτούτων τῶν φτωχῶν ἀνθρώπων.
Ὁ ἄνθρωπος μόνος,
ἐκδόσεις Κέδρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου