26.9.17

Για τα βυθισμένα

Ένα ναυάγιο
που περιμένει να το ανασύρεις
είναι το ποιημα
γεμάτο
λάφυρα πειρατών χρυσά
φιλιά πετρωμένα

Είναι  ίσως που πνίγεται η ζωή

γι' αυτό
άγαλμα  νεογνό
οξειδωμένο κι
άπνοο
το ποιημα

αν μιληθεί
αναστήθηκα
Γεωργία Δεληγιαννοπουλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...