15.9.17

θεωρία και πράξη

Αίμα τα λόγια 
Πώς να σβηστούν 
Κι οι χειρονομίες αφήνουν ουλές 
Τρίμματα γομολάστιχας κι ας γίνουν τα καθέκαστα 
Η Αλκυόνα πέθανε η Αλκυόνα πάει 
Το πεινασμένο  σκότος που μας κυνηγά δε θα λουφάξει 
Οσφραίνεται θυμό και μίση 
Χαίνουσες πληγές  
Δεν μας αγκάλιασε ο καιρός ποιος ξέρει
Η εμείς  δεν του ανοίξαμε αγκαλιά 
Η Αλκυόνα πέθανε η Αλκυόνα πάει 
Με τα δικά μας χέρια εννοώ όχι των άλλων 

Μονιάζουμε, αγάπη μου, μόνοι εντέλει 
Σε ασυγχώρητο λυκόφως 
Γεωργία Δεληγιαννοπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...