ε. ε. κάμμινγκς

Εσένα ευχαριστώ θεέ για όλη σχεδόν ετούτη την εκπληκτική
μέρα: για τα καταπράσινα πνεύματα των δέντρων που ξεπηδούν
και το αληθινό γαλάζιο όνειρο του ουρανού· και για όλα
που είναι φυσικά που είναι άπειρα που είναι ναι

(εγώ που πέθανα είμαι πάλι ζωντανός σήμερα,
κι αυτά είναι του ήλιου τα γενέθλια· της ζωής είναι
τα γενέθλια και των φτερών και του έρωτα: και της πρόσχαρης
σπουδαίας απέραντης υπαρκτής γης)

γίνεται ένα απλό ανθρώπινο ον -
που γεύεται αγγίζει ακούει βλέπει
αναπνέει - φτιαγμένο από το όχι
όλων των τίποτα - ν' αμφισβητήσει τον αδιανόητο Εσένα;

(τώρα τα αυτιά  των αυτιών μου βλέπουν και
τα μάτια των ματιών μου ακούν)

ε. ε.  κάμμινγκς

ποιήματα 

μετάφραση Γιάννης Λειβαδάς

εκδόσεις Ηριδανός, 2007