Υποκριτική Ενωμένη στο Χαλασμό Ευρώπη

Υποκριτική
Ξιπασμένη
Αυτοκαταστροφική
Πολιτισμένη 
Διαλυμένη Ευρώπη, εσείς "ψυχές μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες"
....................
......................

Δεινό και το δικό σας μέλλον
...................
...................

"Ο άνθρωπος είναι μαλακός και διψασμένος σαν το χόρτο,
άπληστος σαν το χόρτο, 
ρίζες τα νεύρα του κι απλώνουν·
σαν έρθει ο θέρος
προτιμά να σφυρίξουν τα δρεπάνια στ’ άλλο χωράφι·
σαν έρθει ο θέρος
άλλοι φωνάζουνε για να ξορκίσουν το δαιμονικό
άλλοι μπερδεύουνται μες στ’ αγαθά τους, άλλοι ρητορεύουν.
Αλλά τα ξόρκια τ’ αγαθά τις ρητορείες,
σαν είναι οι ζωντανοί μακριά, τί θα τα κάνεις;
Μήπως ο άνθρωπος είναι άλλο πράγμα;
Μην είναι αυτό που μεταδίνει τη ζωή;
Καιρός του σπείρειν, καιρός του θερίζειν."

Δυστυχώς η φωνή των ποιητών είναι πάντα μια μακρινή ηχώ που βεβαιώνει και επικυρώνει την Αλήθεια χωρίς να μπορεί να εξαργυρώσει την ωφέλειά της. Την ωφέλεια την εξαργυρώνουν τα ανθρωπάρια με πόστα και εξουσίες και δύναμη και χρήμα και επιρροή και δόλο και ιδιοτέλεια. Κι ας ξέρουν, ας νιώθουν ότι "η ώρα της πληρωμής χαράζει".

Φωτογραφία: Βασίλης Μαθιουδάκης

γράφει ο φωτογράφος Βασίλης Μαθιουδάκης:

Για την ημέρα της γυναίκας.

Για τις γυναίκες της Ειδομένης

Τι να πω.... ότι σήμερα το πρωί μέσα στη λάσπη της θλίψης, της απόγνωσης και του αισθήματος ανημπόριας μπροστά σε όλα αυτά που έβλεπα έχασα το πορτοφόλι μου. Κανείς προφανώς δε σκέφτηκε ούτε να το πάρει, ούτε να το ανοίξει και μια όμορφη Σύρια μου χτύπησε την πλάτη... Mister, mister και με ένα απέραντο χαμόγελο μου έδωσε το πορτοφόλι ενώ δεν είχα καταλάβει καν ότι το είχα χάσει. Το πορτοφόλι μου είναι πιο γεμάτο από τότε όχι με λεφτά αλλά με κάτι που δεν ανταλλάσσεται.