Νικήθηκα

Με τα μέλη σε  θέση
συντριβής
το τόσο δα
το ελάχιστο
το κύτταρο
διαρκώς ορίζω
ό,τι κατάφερε κι έγινε γάλα εν μέσω ατέκνων

Αλλά
Νικήθηκα
πριν ή μετά τη γέννα
δεν ξέρω πότε ακριβώς
κι από τότε αγωνίζομαι
Τρόπαια έχω
να επουλώνω  πληγές αιώνων
- τις έμαθα στη φλέβα μέσα
διατρέχοντας το βουητό αρχαίων πόνων-
από τις σχισμές των φιλιών
περνούν στα χείλη στη γεύση στο σώμα
σπέρνουν στη χολή και στη γλώσσα φαρμάκι -

(Φταίει ο καιρός ποιος ξέρει
που μιλάνε όλοι μια παράταιρη λαλιά)

Κατά τά άλλα
δεν ανάστησα τίποτα
ούτε μια λαμπρή εικόνα από το σήμα της ομορφιάς

jiagogina