25.5.11

τραγούδια της αναγνώρισης

  • δείτε- ή μάλλον, ακούστε - πώς το διονυσοθρεμμένο ελληνικό ένστικτο προχωράει στην αγαπητική αναγνώριση:  από τα σημάδια του σπιτιού στα σημάδια του κορμιού που γίνονται "ελιά στην αμουσχάλη" και "ανάμεσα στα στήθια τ' άστρο και το φεγγάρι"
Ξημέ- ξημέρωσε η ανατολή και χάραξε η δύση,
παίρνει, παίρνει κι ο νιος το μαύρο του, πάει να τον ποτίσει.
Στο δρό- στο δρόμο οπού πήγαινε Θεόν παρακαλούσε:
- Αχ Θεέ, Θεέ μου να, αχ Θεέ μου να την έβρισκα,

Θεέ μου να την εύρισκα την αγαπώ στη βρύση,
να τσ' έδινα να μου 'πλενε και να μη με γνωρίσει.
Έτσι που παρακάλεσε, έτσι πηγαίν' τη βρiσκει,
σαράντα τάσια έσυρε, στα μάτια δεν την είδε
κι απάνω στα σαράντα δυο τη βλέπει δακρυσμένη.
- Kόρη μου ποιος σε βούρκωσε και είσαι δακρυσμένη;
- Έχω άντρα στην ξενητειά τώρα δώδεκα χρόνια
ακόμα δυο τον καρτερώ και τρείς τον απαντέχω.
- Kόρη εγώ 'μαι ο άντρας σου, εγώ 'μαι κι ο καλός σου.
- Aν είσαι συ ο άντρας μου, αν είσαι κι ο καλός μου,
πες μου σημάδια του σπιτιού κι έτσι να σε πιστέψω.
- Έχεις δεντρί στην πόρτα σου και κλήμα στην αυλή σου.
- Περαστικός επέρασες τα είδες και τα ξέρεις.
Αν είσαι συ ο άντρας μου, αν είσαι κι ο καλός μου,
πες μου σημάδια του κορμιού κι έτσι να σε πιστέψω.
- Έχεις ελιά στο πόδι σου κι ελιά στην αμασχάλη,
καταμεσίς στο στήθος σου τ' άστρι και το φεγγάρι.
- Tότε εσύ 'σαι ο άντρας μου εσύ 'σαι ο καλός μου!

  • δείτε και πώς η προτεσταντική κουλτούρα αγγίζει το ίδιο θέμα. Υπέροχο και αγαπημένο το τραγούδι που ακολουθεί, χρόνια το τραγουδώ και το αγαπώ. Αλλά η αλήθεια να λέγεται.
Fair young maid all in a garden
Stange young man, passerby
He said, "Fair maid, will you marry me?"
This answer was her reply:

Oh, no, kind sir, I cannot marry thee
For I've a love who sails all on the sea.
He's been gone for seven years
Still no man shall marry me

What if he's in some battle slain
Or if he's drowned in the deep salt sea
What if he's found another love
And he and his love both married be?

Well, if he's in some battle slain
I will die when the moon doth wane
And if he's drowned in the deep salt sea
I'll be true to his memory

And if he's found another love
And he and his love both married be
I'll wish them health and happiness
Where they dwell across the sea

He picked her up all in his arms
Kisses gave her: One, two, three
Said, weep no more, my own true love
I am your long-lost John Riley!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...