Νάνος Βαλαωρίτης, «Ύστατο σονέτο»

Νάνος Βαλαωρίτης,
«Ύστατο σονέτο»

Τι παράξενη μοίρα αυτή να μην
παίρνομε είδηση ότι βρισκόμαστε
στους αντίποδες του εγώ και του εσύ

αφού μαζί περάσαμε ολόκληρη ζωή
απ’ την καλή και την ανάποδη ώσπου
μας διέγραψε του ποιήματος το τέλος

Έργο: Μαρία Γουίλσον-Βαλαωρίτη
4/8/1922-17/10/2017
Indians of the Blue Moon, 1952-1954, Paris.
Oil on board (27 x 35).

απο τη σελίδα φβ Νάνος Βαλωρίτης

Νάνου Βαλαωρίτη, Άγραφη γραφή

Άκουσα να μιλάν με τόνους τραγωδίας σε σαλόνια του 1880
Ν΄ αναστενάζουν σ΄ ένα υπνοδωμάτιο ξενοδοχείου αριθμ. 12
Είδα να τρέχει μια γυμνή στο τρίτο πάτωμα του μυαλού μου
Να μουγκρίζουνε δυο τέρατα ανθρωπόμορφα
Να την προκαλούνε – καθώς περνούσε – αδιάντροπα
Χτυπώντας ρυθμικά το πάτωμα με τις ουρές τους
Όταν έπεφτε ψιλή ψιλή βροχή
Στάχτη από ηφαίστειο στόμα γυναικείο
Κράτησα το χέρι ενός τρελόπαιδου που ξεψυχούσε
Στεφάνωσα το αγαπημένο μέτωπο
Με λίγα ξερά και άδεια λόγια παρηγοριάς
(Δε θυμάμαι αν ήταν κορίτσι ή αγόρι
Ο αδικοσκοτωμένος σ’ ένα κομμάτι γης 2×1 ½ μ.)
Τρεις αιώνες πέρασαν πριν γίνουν όλα αυτά
Πριν ν’ αντιγράψω σ’ ένα τετράδιο καθαρό
Τους θρήνους μιας απαρνημένης
Το κλάμα ενός νεογέννητου παιδιού
Ταφές ανθρώπων ζωντανών – νεκρών που ξαναζωντανεύουν
Σχήματα μεταξωτά που αναδιπλώνονται
Ένα πλάσμα που φοβόταν ν’ αγαπήσει
Κομμάτι μάρμαρο από σάρκα
Και τη γραφή την άγραφη
Που είδα γραμμένη στ’ όνειρό μου
Με γράμματα φωτιάς που καίγαν το χαρτί

το πήρα από την σελίδα φβ του ποιητή 

Νάνος Βαλαωρίτης, Κατάσταση πολιορκίας

Κατάσταση πολιορκίας
Πολιορκούμεθα λοιπόν
Πολιορκούμεθα από ποιον
Από σένα κι από μένα απ’ τον τάδε και τον δείνα
Πολιορκούμεθα στενά
Από σύνορα, τελωνεία, ελέγχους διαβατηρίων, την Ιντερπόλ, τη στρατιωτική
Αστυνομία, τα τανκς, τη ρητορεία, τη βλακεία,
Απ’ τα παράσημα, τις στολές, τους εκφωνηθέντας λόγους
Τις υποσχέσεις, τις ψευτιές, την κουτοπονηριά
Τη δήθεν αγανάκτηση των ιθυνόντων, την υποκρισία
Την τηλεόραση, τη ραδιοφωνία, τα σαπούνια, τ’ απορρυπαντικά
Τις διαφημίσεις, τον τουρισμό, τα οργανωμένα ταξίδια, τις κρουαζιέρες
Τις γκαζιέρες, τα ψυγεία, τις κατασκηνώσεις, τους προσκόπους,
Τ’ άρθρα για την εκπαίδευση, την πολυκοσμία, τη σκόνη, τις ποιητικές συλλογές
Την έλλειψη ύδατος, τα λιπάσματα, τα νεύρα, την κακή χώνεψη, τη φαλάκρα,
Τους εφοπλιστές, το ποδόσφαιρο, τα λεωφορεία, την ακρίβεια, τις παθήσεις
Της σπονδυλικής στήλης, τη γραφειοκρατία, την καθυστέρηση, τις διαβεβαιώσεις,
Τις κριτικές, την εκκλησία, τα βασανιστήρια, τους καιροσκόπους,
Την υποψία, τους κατατρεγμούς, το φόβο, τη θρασύτητα, τους διαγωνισμούς
Καλλονής, την έλλειψη χρημάτων, την έλλειψη δικαιωμάτων, πολιορκούμεθα από τους βάναυσους
Τους άναρθρους, από τις μαύρες σκέψεις μας. Από τον εαυτό μας
Κι απ’ ό,τι άλλο βάλει ο νους σας πολιορκούμεθα στενά.

Νάνος Βαλαωρίτης, Η πραγματικότητα

απο το χρονολόγιο του Νάνου Βαλαωρίτη στο φβ :

Ένα προφητικό για την ΕΡΤ ποίημα, 5 χρόνια πρίν.

 

 Ακροποδητί για να περάσει
τα νομοσχέδιά της που είναι
παραληρηματικά: τα διαβάζω
για να ενημερωθώ - ξύπνιος
όλη νύχτα - τίποτα εκεί μέσα
δεν με διασκεδάζει - αρχίζω
να νυστάζω - μια σαύρα
που έγινε πριγκίπισσα στο
παραμύθι με πλησιάζει
κάνει κρύο στο στούντιο
η ΕΡΤ είναι γεμάτη φαντά-
σματα που κυκλοφορούν
αόρατα - φαίνονται μόνο
τα κέρατα και η ουρά τους που φωσφορίζουν στο σκοτάδι.

Ποιοί είναι;

 Η Πραγματικότητα/Γενάρης 2008 - Ποιητική συλλογή "Χρίσματα"

Νάνος Βαλαωρίτης, Άλλοτε στα χαράτσια