Ίσως όταν γονατίσεις στα συντρίμμια
Ίσως τότε
Ανάμεσα στους καπνούς των καμένων ψυχών και στα γκρεμισμένα χέρια των προγόνων που σε αναθρέψαν
Ανάμεσα στα θραύσματα των φθόγγων που κάποτε ήταν λεξιλόγιο των νησιών σου
(απο τον καιρό που τα νησιά μιλούσαν)
Ίσως τότε
Αφού κλάψεις και κλάψω πολύ
Αφού μείνει μόνο ενα οστο του πόνου μας υπαρκτό
Μια κερκίδα μια ωλένη πεταμένες φάλαγγες στο χώμα -σαν από κάποιο φονικό ή σαν αυτοκτονία ή σαν από επιδρομή ληστών
Ίσως τότε
μες στον αμαυρωμένο θρήνο
Ύβρεις και ύβρεις γενιές επι γενεών
αν βρεθείς μιαοπνιγμενος μες στο μεδούλι του Ελλησποντου
που είναι εσυ και πάντα ήταν
κι εξορίστηκες και τον ξέχασες κι έγειρες όλος ένα λάμδα λησμονιάς
κι εκείνος έφυγε στις νεφελες (ή μήπως ζούσε μονο εκεί;)
Ισως τότε
αν βρεθείς τυχαία σε κάποιου περαστικού βηματισμό
Λες σκόνταψε σ’ ένα νόμισμα σε λασπωμένο σοκάκι
κι ο κάποιος αυτός τυχαίνει να είναι Ουτις
ο από πάντα Κανένας
Και το σήκωσε να το κοιτάξει να το δει στο πρόσωπο
Ίσως τότε
να θυμηθείς μέσα στο βλεμμα του ότι είσαι αυτό που ποτε δεν ήθελες
Έλληνας
Πλέον χωρίς πατρίδα
Ο τόπος-πατρίδα κάηκε
βυθίστηκε συληθηκε
έσβησε απ’ το χάρτη
Δεν θα τη βρεις πουθενά
Διακηρύσσουν ότι υπάρχει αλλα είναι ψέμα
Δραπετευσε λοιπον από τη μη πατρίδα
Ίσως τότε καταφέρεις
ως Έλληνας να ζεις απατρις κρυφά
Χωρίς προορισμό αντάρτης
Καταδικασμένος να δραπετεύεις
απο κάθε θανατικό και επιβουλευση
Jiagogina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου