Σταχτομαζώχτρα
Καθαρίζω σιωπή σήμερα
όλη μέρα στάχτη
τη στάχτη της Χρύσας
τη στάχτη του λαγού
της αλεπούς
της γριάς δρυίδας
του ξυλοκόπου τη νυχιά
θύτης και θήραμα ένα
ο αέρας σκεπάζει τα καθαρά δάκρυα με στάχτη σήμερα
να μην μπορείς να κλάψεις σαν άμαθο μωρό
που το πόνεσε το άγριο πρώτο σώμα
παρά να κλάψεις σαν άκλαυτος φονιάς
θύτης και θήραμα ένα
Αν είχε η στάχτη λαλιά
πόσες κραυγές θα αποθησαύριζε ο κόσμος
στο παρανάλωμα
ΓΔ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου