ΤΑΚΗΣ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: πιθανές προσθήκες στο ποίημα ΠΕΡΙΠΟΥ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

1   Στις όχθες του ποταμιού που εφύσαγε κι οι πέτρες ήτανε δίχως χαρά, μ'  ένα κρύο, αδέκαστο φως.

2   Κυρίες φιλοθεάμονες τον τριγύριζαν, στρόγγυλες, αβυσσόκολπες, με μυζητήρες και άλλα σύνεργα,         προσφέροντάς του υγρασίες, δήθεν μυστήρια, άλλες ερημώσεις, εξαιτίας το καλοφτιαγμένο κορμί, το απερίγραπτο πρόσωπο και τα πολλά καρφιά.

3   Στο βάθος στα μάτια του είχε ακόμα ένα μάτι, που κοίταγε προς τα μέσα, εκεί καρφωμένο, ποτέ νυσταγμένο.

4    Ακούγοντας ένα απομεσήμερο κάτι φωνές απόξω, του ήρθανε μια σειρά φρικιαστικές αναμνήσεις,     περίπατοι από τα παγερά παιδικά του χρόνια, θερισμένα, φαρμάκι όπως ήταν.

5   Μια μέρα είδε το μούτρο του εντοιχισμένο ανάμεσα στις πέτρες του σπιτιού. Έχω πεθάνει, θα πεθάνω, συλλογίστηκε.

6     Μα τι θα πει κεκυρωμένος;

Νεκρόδειπνος 1972