2.11.10

ΖΩΗ ΣΚΟΥΠΙΔΙ


από την εφημερίδα "τα Νέα"

ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΜΕ ΑΣΤΕΓΟ

«Αδειασαν» τη... ζωή του στο απορριµµατοφόρο

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010
ΕΝΑΣ ΚΑΔΟΣ απορριµµάτων ήταν το τελευταίο καταφύγιο για έναν άστεγο, ο οποίος τα τελευταία χρόνια περιφερόταν στην περιοχή του Ταύρου. Εκεί βρήκε τραγικό θάνατο προχθές τα ξηµερώµατα, κατά τη διάρκεια αποκοµιδής των σκουπιδιών από απορριµµατοφόρο του Δήµου Αθηναίων.
Οι υπάλληλοι δεν αντιλήφθηκαν τον άτυχο άνδρα που κοιµόταν µέσα στα σκουπίδια και άρχισαν τη διαδικασία αδειάζοντας τον κάδο στο απορριµµατοφόρο. Μέσα σε δευτερόλεπτα τον άκουσαν να ζητά βοήθεια. Σταµάτησαν αµέσως τη λειτουργία του απορριµµατοφόρου και ειδοποίησαν την Πυροσβεστική Υπηρεσία για τον απεγκλωβισµό του.
Ηταν όµως αργά. Θανάσιµα τραυµατισµένος, µεταφέρθηκε στο νοσοκοµείο όπου λίγο αργότερα υπέκυψε στα τραύµατά του.
Το τραγικό περιστατικό έγινε στην οδό Παναγίτσας Πλατάνας. Περίοικοι είχαν δει τον άστεγο να περιφέρεται στην περιοχή. Σύµφωνα µε τις πληροφορίες που έδωσαν στην Αστυνοµία, πρόκειται για Ελληνα ηλικίας 55 µε 60 χρονών.
Τα στοιχεία της ταυτότητάς του παραµένουν άγνωστα και αστυνοµικοί αναµένουν εργαστηριακές εξετάσεις DΝΑ µήπως πληροφορηθούν κάτι για τον άγνωστο άνδρα και τη ζωή του.
«Είµαστε όλοι υπεύθυνοι», δήλωσε ο υποψήφιος δήµαρχος Αθηναίων κ. Γιώργος Καµίνης, όταν ενηµερώθηκε για το τραγικό περιστατικό. «Οταν ένας άνθρωπος βρίσκει στην πόλη µας τέτοιο τέλος, όταν άνθρωπος και σκουπίδια µπορούν και να µην έχουν ευδιάκριτες διαφορές, τότε η ευθύνη βαραίνει όλους µας. Πιο πολύ όµως, µας βαραίνει η παραίτηση. Οτι τίποτε δεν µπορεί να αλλάξει. Η Αθήνα δεν µπορεί να ανεχθεί άλλο τέτοια βαρβαρότητα». 

Αντί για μνημόσυνο...

στο ρημαγμένο του σωματάκι από τις δαγκάνες του σκουπιδιάρικου, και στη δημευμένη ψυχή...

Λένε πως ο τόπος αναψύξεως είναι Αλλού. Δεν έχω λόγο να μην το δεχτώ. Κι εγώ ονειρεύομαι συχνά τον κόσμο σαν Ένα και αρμόζω το όνειρό μου στην κατακερματισμένη καθημερινότητα, λες κι είναι αυτό το κομμάτι μόνο που λείπει απ'  το παζλ για να την συνενώσει.
Όμως, του Χάρου ιδίωμα ο χλοοτάπης και η ανάψυξις. 
Του Κάτω Κόσμου χαρά. 
Στον Απάνω Κόσμο φόβος και έλεος. 
Και σκουπίδια. 
Και σε κάτι τέτοιες στιγμές μια λύπη να σου τρυπάει το στέρνο. 
Αυτό. 
Ας μείνει μόνο η λύπη αιωρούμενη. Σαν λουλούδι που πέφτει αργά σε σκουπιδότοπο.
jiagogina

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...