T.S. Eliot: το εγχειρίδιο πρακτικής γατικής του Γερο Πόσουμ

ΠΏΣ ΑΠΟ-ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΓΑΤΕΣ

Αφού διαβάσατε λοιπόν για Γάτων τόσα είδη

Ίδια με μένα άποψη θα σχηματίσατε ήδη:

Δεν ωφελεί, δεν γίνεται κανείς να προσπαθήσει

Τη φύση αυτού του πλάσματος να την κατανοήσει.

Ξέρετε τώρα αρκετά, να το παραδεχτείτε

Και πόσο μοιάζουνε με μας μπορείτε να το δείτε

Με σας, με μένα και μ'  αυτούς που δίπλα μας περνάνε

Που είναι όλοι αλλιώτικοι κι άλλα μυαλά φοράνε:

Υπάρχουν γάτοι γνωστικοί, υπάρχουν και τρελάρες

Γάτοι αξιοσέβαστοι και γάτοι σαχλαμάρες

Άλλοι καλοί, άλλοι κακοί - μα όλοι με αξία

Και όλοι επιδέχονται ομοιοκαταληξία.

Κι αν τώρα μάθατε πολλά, ονόματα, συνήθειες,

Πώς παίζουν, πώς εργάζονται, κι άλλες μικρές αλήθειες,

Έχουμε κάτι βασικό ακόμα να σκεφτούμε:

      Πώς είναι πρέπον τα Γατιά να τα απο-καλούμε;

Εγώ σας λέω κατ'  αρχήν - και σας μιλώ σαν φίλος -

Ποτέ μην το ξεχάσετε: ΔΕΝ ΕΙΝ' Η ΓΑΤΑ ΣΚΥΛΟΣ!

Οι σκύλοι υποκρίνονται συχνά πως ξεσαλώνουν

Μα μοναχά γαβγίζουνε και σπάνια δαγκώνουν

Και γενικώς μπορεί κανείς εύκολα να τους κρίνει:

Είναι ψυχή απλοϊκή ο Σκύλος - τι να γίνει;

(Τέτοιο κανόνα βέβαια οι Πικς*  δεν τον φοβούνται

Τ'  απίθανα Σκυλοφρικιά μπορούν να εξαιρούνται)

Ο Σκύλος πάντως ο κοινός, ο τρέχων, ο συνήθης,

Είναι χαζοχαρούμενος και ελαφρώς ευήθης.

Τον κάνεις από ηδονή κι από χαρά να λιώνει

Αν τον χαϊδέψεις μοναχά κάτω απ'  το σαγόνι.

Κι αν τον χτυπήσεις φιλικά στην πλάτη θα τον ρίξεις

Το ίδιο και την μπροστινή πατούσα αν του σφίξεις

Θα κυλιστεί στα πόδια σου, χαλί να τον πατήσεις

Α, είν'  ο σκύλος αφελής, κάνει ό,τι θελήσεις.

Σας το θυμίζω πάλι εδώ και σας το λέω σταράτα:

Ναι, το Σκυλί είναι Σκυλί - ΚΙ Η ΓΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΓΑΤΑ

Στις γάτες ένα τυπικό πρέπει ν'  ακολουθούμε:

Εάν δεν μας μιλήσουνε να μην τις ενοχλούμε.

Σαφώς, όχι υπερβολές, γιατί ό,τι κι να πείτε,

Κάποια μικρή προσφώνηση πάντοτε απαιτείται.

Μα η Γάτα οικειότητες πολλές δεν αγαπάει

Κι αυτό δεν επιτρέπεται κανείς να το ξεχνάει.

Εγώ, π.χ., αν Γάτα δω, ευθύς -θέλω δε θέλω-

Ευγενικά θα υποκλιθώ βγάζοντας το καπέλο.

Θα την αποκαλέσω δε, κομψά και κυριλάτα

Προσεχτικά, λακωνικά - πολύ απλά, "Ω ΓΑΤΑ!"

Αν τύχει όμως κι ειν'  καμιά Γάτα γειτόνισσά μου

Που συναντιόμαστε συχνά μπρος στο διαμέρισμά μου,

θάρρος θα έχω σχετικό και ίσως να τολμήσω

"ΚΑΛΩΣ ΤΗ ΓΑΤΑ" να της πω και να την προσφωνήσω.

Βέβαια έχω ακουστά ότι τη λεν Εσπρέσσο

Μα ειν'  νωρίς με τ'  όνομα να την απο-καλέσω.

Μια Γάτα πριν καταδεχτεί φίλους της να σας κάνει

Θέλει ένα δείγμα ιπποτισμού, κάτι να τη γλυκάνει:

Μια προσφορά εκτίμησης, όπως λίγη κρεμούλα

Πίτα Στρασβούργου εκλεκτή, ψητό ή Γαλοπούλα.

Κάτι του γούστου της κανείς πρέπει να την τρατάρει,

Λίγο πατέ ή σολομό, ή μια μπουκιά χαβιάρι.

(Γνωρίζω κάποια Γάτα εγώ που άλλο μεζέ δε θέλει

Και τίποτα δε δέχεται εκτός από κουνέλι.

Δωσ' της κουνέλι και θα δεις, θα γλείφει τα μουστάκια

Κι όλη τη σάλτσα θα τη φάει κι όλα τα κρεμμυδάκια)

Λοιπόν όταν σ'  απόσταση μια Γάτα σας κρατάει

Τον εαυτό της σέβεται και σέβας σας ζητάει.

Κι αν έμπρακτα το δείξετε πάτε με τα νερά της,

Θα την απο-καλέσετε τέλος με τ'  όνομά της!

Έτσι είναι τα πράγματα, να το παραδεχτείτε

Τις Γάτες με ευπρέπεια πρέπει ν' απο-καλείτε.

*Πικς: σκυλοπαρέα, που ο Έλιοτ της αφιερώνει ένα ποίημα στην ίδια συλλογή με τίτλο: "Από την τρομερή μάχη των Πικς και των Πόλικς"

Απόδοση: Παυλίνα Παμπούδη, Γιάννης Ζέρβας

Εκδόσεις ΆΓΡΑ