...το στιχάκι αυτό το έγραψα στις αρχές της δεκαετίας του ΄90. Το θυμήθηκα τώρα γιατί μου μοιαζει προφητικό, μου μίλησε ξανά.
Οι μέρες ήρθαν...
Γ.Δ.
ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΘΑ 'ΡΘΟΥΝ
Οι μερες που θα 'ρθουν
μέρες της άμμου
κι αγριεμένων λόφων ερημία
όμως ανάσα θα 'χει ακόμα μία
ο κόρφος σου κι η άνοιξη, χαρά μου
Στη Σαμοθράκη πάνω
και στη Θάσο
παράτησαν μονάχο ένα θρήνο
όμως κοντά σου εγώ
εδώ θα μείνω
δεν εχω πια παράδεισο να χάσω
Οι μέρες που θα 'ρθουν
θα 'ναι δικές μας
πρωινά σ' ακτές δαντελωτές κι αρμύρα
για να πλουτίσουμε τις αλυκές μας
στο πέλαγου τη νοτισμένη πείρα
κι η φτώχεια μου πιστή να σου προσφέρει
τον πλούτο που 'χει μάθει να προφέρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου