ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ

Ονειρεύομαι.

Ένα μήνυμα μέσα σ' ένα μπουκάλι. Το ρίχνω στη θάλασσα του διαδικτύου. Είμαι ένα είδος ναυαγού. Μόνη με κοκοφοίνικες μεταλλαγμένους, υβριδική βλάστηση, τη στάθμη των νερών ν' ανεβαίνει. Από μια ντουντούκα ακούω ότι μπήκαμε σε προεκλογική περίοδο. Συγκινούμαι. Ταράζομαι τόσο που θέλω να σωθώ από την ερημιά μου. Ρϊχνω το μπουκάλι μου. Το πολύ - πολύ να το φάει κανένα ψάρι. Μακάρι να ξανασυναντηθώ επιτέλους με τον Ιούλιο Βερν.

Μη μου κακιώσετε εσείς, τέκνα του πλοιάρχου Γκραντ, αν είμαι λίγο σκοτεινή πού και πού. Ακόμα και τα μηνύματα στα πέλαγα δεν είναι πάντα απλά. Δεν είναι ένα στριγκλιάρικο"βοήθεια". Μπορεί να έχουν σπάνιους χάρτες, ομολογίες θησαυρών, και άλλα τινά. Μπορεί και μικρές στρακαστρούκες. Δεν κάνουν καμιά ζημιά, απλώς κι ο ναυαγός έχει κι αυτός τα νεύρα του καμιά φορά.

Εν πάση περιπτώσει, χαίρε, ω εσύ θάλασσα του διαδικτύου! Ξεκινάω να μοιραστώ με τη χάρη σου τα πραματάκια που καθημερινά με αγκιθώνουν στο ερημονήσι μου . Κάπως κι εγώ πρέπει να αμυνθώ. Χαίρετε! Είμαι η Jiagogina. Μισή γυναίκα, μισή γάτος. Μισή πολιτισμός, μισή φευγάτος.

Ες αύριον τα σπουδαία...