Να κρύβεσαι μέσα της...
και το έξω δεν υπάρχει!
Η ομορφιά είναι ένα άσυλο για όλους τους πρόσφυγες της πραγματικότητας.
Ποτέ δε σε διώχνει.
Ή φυλλοβόλα ή αειθαλής, ή του Φλεβάρη απαστράπτουσα μιμόζα, υπάρχει...
Και κουρνιάζουν τα φευγαλέα.
Κρύψου μέσα της, κοτσύφι!
Κρύψου, αραχνούλα!
Κρύψου κι εσύ, της καρδιάς το ματωμένο.
Όταν θα ανατείλει ο κόσμος θα του τραγουδήσουμε μαζί
«τι σε μέλλει εσένανε από πού είμαι εγώ»....
Γεωργία Δεληγιαννοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου