Ορφικός Ύμνος Της Θαλάσσης - Θαλασσάκι μου: μια φυσική συνέχεια

22. Της Θαλάσσης

Επικαλούμαι την  νύμφη του Ωκεανού, λαμπρόφθαλμη Τηθύν,

άνασσα μελανόπεπλο, γοργοβάδιστα που ανασηκώνει κύματα,

που σε γλυκόπνοες αύρες  τρεμοσαλεύει στη στεριά,

και σπάζει τα μεγάλα κύματα σε ακρογιαλιές και βράχους,

που γαληνεύει σε απαλούς και νήνεμους δρόμους,

που ευφραίνεται απ’  τα πλοία, ω θηριοτρόφα, νεροτάξιδη,

μητέρα της Κύπριδος, μητέρα σκοτεινών νεφών

και των νυμφών κάθε πηγής πλημμυρισμένης με ύδατα·

εισάκουσέ με, πολυσέβαστη, και ευμενής βοήθα,

στα εύδρομα πλοία, πέμπουσα ούριον άνεμο, ω μακαρία.

OΡΦIKOI YMNOI
Μετάφραση: Δ. Π. Παπαδίτσας - Ελένη Λαδιά

Εκδόσεις "Εστία"

Βρίσκω ότι ο ύμνος αυτός έχει τη φυσική του συνέχεια στο παρακάτω διάσημο τραγούδι. Όλα τα δημοτικά τραγούδια - επικλήσεις ριζώνουν στους λατρευτικούς  θρησκευτικούς ύμνους που αιτούνται ευμένεια και γονιμότητα.... Με την άσαρκη - ασώματη - ανεικόνιστη ηθική και αισθητική του Χριστιανισμού οι επικλήσεις αυτές "εξορίστηκαν" στην κοσμική σφαίρα, μεταλλάχθηκαν, έχασαν το εμφανές λατρευτικό τους περιεχόμενο, δεν απώλεσαν όμως την τελετουργική τους υπόσταση.

Δείτε κι ακούστε....