το βρήκα στο φίλον μπλογκ Μήνυμα στο Μπουκάλι,
κατακλείδα σε μια πικρή ανάρτηση.
Για περισσότερα δείτε εδώ.
Αλλά κανείς δε φεύγει
Πόλη κρυόκωλη και πόλη αργόμισθη και πόλη σαφρακιασμένη
πρόωρα γερασμένη κιτρινιάρα κομπλεξικιά φτωχοπουτάνα… Πάντες
οι χτεσινοί πρεντζόβλαχοι και βρωμοποδαράδες ριγούν από ευτυχία
μέσα στην αγκαλιά σου πλήρως ικανοποιημένοι γαμώντας το μοτοσακό τους
τα μηχανάκια τους τις μηχανάρες τους τα αυτοκίνητά τους
οι χτεσινοί πρεντζόβλαχοι και βρωμοποδαράδες ριγούν από ευτυχία
μέσα στην αγκαλιά σου πλήρως ικανοποιημένοι γαμώντας το μοτοσακό τους
τα μηχανάκια τους τις μηχανάρες τους τα αυτοκίνητά τους
πληρώνοντας τη βεντζίνα τους σαν κατσικίσιο γάλα και οι μαμάδες
απαυτώνονται τηλεοπτικώς αγοράζουν στα σούπερ μάρκετ το καταπέτασμα
για τα… παιδάκια τους…
…………………………………………………………………
βλαχιά της πόλεως λέπρα της πόλεως νέφος της πόλεως τα στήθια
σάπιες βάρκες κι' ο καθαρός αέρας μόνο στ' απομονωμένα χωριά
κι' αυτά μόνο για τους τουρίστες…
…………………………………………………………………
Χαθήκαμε
χεστήκαμε στο τάληρο
μπερδεύτηκαν τα μπούτια μας
και θα ξαναπάμε στο χωριό μας να μην πεθάνουμε
και θα ξαναπάμε στο χωριό μας για να πεθάνουμε καλύτερα…
για το Θωμά Γκόρπα δείτε εδώ, στα Μικρά Ενθυμήματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου