νοστάλγησα τὴ Σταύρωσή σου
κι ὅπως ὁμολογοῦν τὰ λουλούδια
τῆς περασμένης ἄνοιξης
νοστάλγησαν κι αὐτὰ
νὰ ξανανθίσουν
μέσα ἀπὸ τὶς πληγές σου
θέλουν τὸ ἄρωμά τους νὰ λάβει
τὴν ἁγιότητα τῆς ἐκπνοῆς σου.
Μόνο αὐτὴ τὴ φορὰ μὴ διψάσεις
τὴν κακουργία τοῦ ὄξους ἀφόπλισέ την.
Οὔτε ἀπὸ τὸ ἔλεος νὰ καταδεχτεῖς.
Τὸ ἔλεος ἔχει διαταραγμένο νοῦ
δίνει στὸ φονιὰ νερὸ
σὲ σένα οὔτε μιὰ γουλιά Θεὸ
μήπως ἔδωσε σὲ μᾶς;
Θὰ τὸ ἀντέξεις δὲν εἶσαι μόνος.
Ὅλους μιὰ δίψα μᾶς σταυρώνει
Δημόσιος Καιρός (Ἴκαρος 2014)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου