ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ: Κατάλογοι 1-4

 

 

 

 

 

 

 

 

ἀπόσπασμα

ΜΙΑ ἄλλη νύχτα.
Πάλι χόρτα.
Ἔνα ξέφρενο κυνηγητό, ἄγρια χτυπήματα στὰ κέντρα τοῦ σώματος,
χωρὶς λόγο, θανάσιμα ἴσως, ὁ ἄνθρωπος σὰν ἄνθρωπος,
πιστὸς στὸν ἄνθρωπο,
χτυπήματα ἀνθρωπώδη, ἀνθρωπώδεις κλωτσιές, ἀνθρωπώδεις νυχιές,
Ὅλα στὸν ἄνθρωπο εἶναι ἀνθρωπώδη, ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀνθρωπώδης.
Ὁ ἄνθρωπος καὶ τίποτε ἄλλο.
Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἡ δικαιοσύνη τοῦ θεοῦ.
Ἡ πρώτη νύχτα. Τὸ μυαλό
δὲ μπορεῖ ἀκόμα νὰ πιάσει τὶς δύο ἄκρες τῆς κλωστῆς ποὺ κεραυνώνεται,
ἡ ἄλλη νύχτα ὅμως εἶναι μέσα στὴν πρώτη νύχτα,
τὰ ἴδια δέντρα, ἡ ἴδια ἡσυχία μὲς στὰ μεγἀλα σκοτεινὰ δέντρα,
ἡ ἴδια λαγνεία, ἡ ἕλξη,
τὸ αἷμα πάντα ἐκεῖ, τὸ πάντα αἷμα,
ἕνα ἀφάνταστο μετάξι ἀρωματισμένο κατεβαίνει χρυσοκόκκινο
μέσα ἀπὸ τὴ σμίλη τῆς ψυχῆς τοῦ οὐρανοῦ τῶν ἀντανακλάσεων,
λικνίζεται γύρω ἀπ' τὰ μικρά σώματα μὲ τὴν ἄγνοια τοῦ σπέρματος,
μὲ τὴν ἄγνοια τῆς σφαγιαστικῆς αἰχμῆς τοῦ σπέρματος,
γυναῖκες ποὺ εἶναι ἡ ζωή,
γυναῖκες ποὺ ἡ ζωὴ χωρὶς αὐτὲς ἀφαιρεῖται,
μέσα στὸ ἀφάνταστο μετάξι ποὺ λικνίζεται κατεβαίνοντας άρωματισμένο,
μέσα στὴ δροσιὰ τῆς θάλασσας τῶν δέντρων,
στὴ μυρωδιὰ τοῦ τριμμένου χόρτου,
στὸ ἴδιο χόρτο ἐπάνω ἡ μία ἄκρη, στὸ ἴδιο χόρτο καὶ ἡ ἄλλη
τῆς κλωστῆς ποὺ πάει νὰ σπάσει κεραυνωμένη,
σώματα μικρὰ μὲ τὴν ἄγνοια τῆς σημασίας τοῦ χρυσοκόκκινου λικνίσματος,
γυναῖκες
ποὺ δὲ θα πεθάνουν ποτὲ ἀλλὰ ποὺ αὐτὲς θὰ πεθάνουν
γιὰ νὰ διαψευστεῖ ἡ πανάρχαια πίστη.
Οἱ γυναῖκες.

ΙΔΟΥ ποὺ ἔρχεται ο κῆπος γιὰ τὸ θρίαμβο τοῦ θανάτου
καὶ μέσα οἱ γυναῖκες. Μεγάλα θαλασσινὰ δέντρα, γεμάτες γάλα,
ὅλο τὸ σῶμα δεμένο μὲ φλέβες σὲ ἰλιγγιώδη συμπλέγματα,
στήθια βαθιὰ σὰν τῆς λαγνείας τὸ κάλεσμα, γέλια μὲς στὰ χαμομήλια,
πασπαλισμένα τὰ μαλλιὰ μὲ τὴν αἰώνια ἄμμο,
ράχες σὰν τόξο τῆς γῆς,
Γυναῖκες μεγάλες σὰν τὴ ζέστη καὶ σὰν τὴ βροχή,
μὲ τοὺς ἄντρες κρεμασμένους στὰ λαγόνια τους σὰν κόκαλα ψαριῶν,
μὲ τὰ παραδείγματα τῶν χεριῶν τους περασμένα σὰν ἐμβλήματα
στὰ ἀνώφλια τῶν σπιτιῶν, σὰν παραμυθένια στεφάνια
κοιταγμένα μέσα σὲ σεμνοὺς καθρέφτες ποὺ τὶς εἶδαν
νὰ δίνονται καὶ νὰ παίρνονται,
οἱ γυναῖκες.
Κάθε γυναίκα καὶ ἠ γηστορία.
Κάθε γυναίκα κι ὅλο τὸ χόρτο ἐπάνω της,
ὅλο τὸ μετάξι τὸ χρυσοκκόκινο μέσα ἀπὸ τὶς ἀντανακλάσεις,
νὰ ἔρχεται σὰν ἐπερχόμενος, νὰ κάθεται, νὰ παιδεύεται, νὰ μοιράζεται,
νὰ βογγάει, περνώντας
τὰ μαῦρα χέρια ἐπάνω στὰ μάτια σὰ νὰ θέλει νὰ σβήσει τὴν πηγὴ τῶν δακρύων,
φτύνοντας ἡ γυναίκα, λαχταρώντας μόνη αὐτή,
πεινώντας,
φεύγοντας, ἀφήνοντας πίσω ἐκεῖνο ποὺ ἀφήνει πίσω ἡ ζωή, ἀδειάζοντας,
ματώνοντας,
τὴν ἀνθρωπώδη ἀπειλὴ ποὺ καμιὰ γυναίκα δὲν κατόρθωσε ποτέ
νὰ πάρει μαζί της φεύγοντας γιὰ νὰ λείψει τὸ κακό.
Αὐτὸ το κακὸ δὲ θὰ λείψει ποτέ.
Καμιὰ γυναίκα δὲ θὰ κατορθώσει ποτὲ νὰ λείψει τὸ κακό.
Γιατὶ τὸ κακὸ εἶναι ἀνθρωπῶδες.
Καὶ ὃ,τι εἶναι ἀνθρωπῶδες εἶναι κακό.
Ἡ γυναίκα δὲ θὰ πάρει μαζί της τὸ ἀνθρωπῶδες, κι ἠ γυναίκα
πεθαίνει γιὰ νὰ διαψευστεῖ τὸ ὑπέρτατο ἀγαθὸ ἐν εἴδει ἀνθρώπου,
γιατὶ τίποτε πιὸ πάνω ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο. Ὁ ἄνθρωπος καὶ τίποτε ἄλλο.
Μιὰ ἀβάσταχτη λαμψίαση ποὺ φιδώνει τὰ νεῦρα.
Μὰ νά, ἔρχεται ὁ παιδικὸς κῆπος μὲ τὴν ἀνεξήγητη λαγνεία -
καὶ στὸ τέρμα της τὴν ἀνεξήγητη ἐπίθεση, τὴν ἐπιτέλεση
τοῦ κυρίως ἀνθρώπινου προορισμοῦ, τὸ ἀνθρωπῶδες καὶ τίποτε ἄλλο.
Μιὰ ἀγριότητα ἀνθρωπώδης, μιὰ ἀνθρωπωδία.
Γιατί ὁ ἄνθρωπος
εἶναι ἡ ἀνθρωπωδία τοῦ ἄλλου ἀνθρώπου,
καὶ ἀπ' αὐτὸ δὲν ὑπάρχει γλιτωμός.

..............................................

Κονγκό: 48 γυναίκες βιάζονται ανά ώρα

Κάθε μία ώρα 48 γυναίκες και κορίτσια βιάζονται κατά μέσο όρο στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, σύμφωνα με έρευνα Αμερικανών επιστημόνων.

Σύμφωνα με τη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο American Journal of Public Health, 400.000 γυναίκες μεταξύ 15 και 49 ετών βιάστηκαν μέσα σε 12 μήνες το 2006 – 2007, αριθμός πολύ μεγαλύτερος από την προηγούμενη εκτίμηση του ΟΗΕ για 16.000 βιασμούς το χρόνο.

Η σεξουαλική βία αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της χώρας, κυρίως λόγω των μαζικών βιασμών από αντάρτες.

Η Άμπερ Πίτερμαν, συγγραφέας της έρευνας δήλωσε ότι τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν πως οι προηγούμενες εκτιμήσεις για βιασμούς στη χώρα υποτιμούν σοβαρά την πραγματική συχνότητα σεξουαλικής βίας στη χώρα.

"Ακόμα και αυτά, τα νέα, πολύ υψηλότερα ποσοστά εξακολουθούν να αντιπροσωπεύουν μια συντηρητική εκτίμηση της πραγματικής επικράτησης σεξουαλικής βίας, λόγω της χρόνιας σιωπής των θυμάτων λόγω στιγματισμού, ντροπής, ατιμωρησίας και του κοινωνικού αποκλεισμού τόσο των νέων και μεγαλύτερων ηλικιακών ομάδων όσο και των ανδρών", επεσήμανε.

Κυβερνητικός εκπρόσωπος του Κονγκό δήλωσε στο BBC ότι η πρόσφατη αύξηση στον αριθμό των βιασμών είναι αποτέλεσμα καλύτερης καταγραφής παρά λόγω αύξησης της βίας.