20.11.15

μαγγανεία

Είναι αδύνατον να μεγαλώνουν  αγριολούλουδα σε σπλάχνα
και μετά αυτά να ανθοφορούν απάνω σε νωπές  πλαγιές
Είναι αδύνατον ένας Κυπάρισσος να περπατεί δίπλα μου
και να σηκώνω την καρδιά μέχρι τα ψηλά κλαράκια του
Τα δέντρα δεν περπατούν
Ποιητική αδεία μόνο το αγκάθι τρυπάει την καρδιά
τα ρόδα δεν ματώνουν
Τα κόβουμε στα βάζα
Ούτε υπάρχουν  λουλούδια να μαρτυρούν τους όρκους

Ας λένε ό,τι θέλουν
Εγώ ανάθρεψα λειμώνες χλωροφύλλης σε όσα φιλιά είχα μοίρα
προσκύνησα ανεστραμμένο  το πλατάνι
και το παιδί μου είναι ένα όμορφο δεντρί
έρωτας Νύμφης και Ασώτου Θεού

Ναι, δόθηκα στη μαγγανεία
τα άλλα όλα θα τα πάρει η μνήμη του νερού.
Και θα μείνει μόνο αυτό το  χνάρι
μια ρίζα ελιάς ν'  αγκαλιάζει αρχαίο σκεύος

Τυπώθηκε ο έρωτας στα βάθη του κόσμου
τελεία
Το ίχνος αυτό δεν υπάρχει φονιάς να τ'  αρπάξει
Γεωργία Δεληγιαννοπούλου


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...