11.5.14

Μόνο της Μάνας μου τα μάτια...

...αποζητώ τη Μάνα μου...
Το μεγάλο αξεπέραστο μυστικό... 
Tο βλέμμα που κάποτε ρίχνει στα Τάρταρα κι αμαυρώνει  τη ζωή... Ή κάποτε προικίζει με σοφία... 
Το έξω από τον πολιτισμό βλέμμα. 
Να το αποκαταστήσω, να το χωρέσω...

...αποζητώ το Τέκνο μου.... 
Δεν την ξέρω την αγάπη  για το παιδί μου να την πω με λόγια, ούτε να  την φτιάξω με έργα. Απλώς με κυβερνά, οργώνει την ύπαρξή μου, με συνθλίβει και με γεννά ξανά. Γίνεται Έργο μόνη της.
Μπορεί να μεταμορφώνει το σώμα  σε πνεύμα. Και να κάνει το Πνεύμα σώμα.

Απερινόητος ο δεσμός.

κι ένα τραγουδάκι δικό μου εμπνευσμένο από το λαϊκό παραμύθι "Μαρούλα" που το παρουσιάσαμε χτες στο Άλσος Βαρβαρέσου, σε θεατρική διασκευή, με παιδάκια του 3ου δημοτικού σχολείου της Πεύκης - προς επίρρωσιν των ανωτέρω!
Jiagogina





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...