23.11.12

μνημόσυνο για τα νεκρά παιδιά της Γάζας




παλιό το στιχάκι. Εδώ το θυμήθηκα...
... δεν άντεχα μόνη της την εικόνα...


ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ

Τα χαμένα παιδιά κρατάν στα χέρια
δαχτυλίδια χρυσόδετα κλεμμένα
και στην πόλη που τα ΄χεις εξορίσει
ζουνε μόνα τους κι έχουν θησαυρίσει.

Τα χαμένα παιδιά κρύβονται πίσω
στο παράσπιτο  που θα γκρεμίσω
λερωμένα στα ρούχα και στο βλέμμα
από μια λαχτάρα που έγινε ψέμα.

Τα χαμένα παιδιά σαν θυμωμένα
θα σκοτώνουν τα βράδυα μεθυσμένα
τους ληστές,  τους ξωμάχους, τις κυρίες
κι όσους κλαίνε θλιμμένοι στις κηδείες

Τα χαμένα παιδιά κι αν προσπαθήσουν
δε θα τα καταφέρουνε να ζήσουν
και μαζί να τα σώσεις κι ένα ένα
 πάντοτε θα μείνουν παιδιά χαμένα

20/1/2003
jiagogina

1 σχόλιο:

Νάσια είπε...

Όχι δεν αντέχεται μια τέτοια εικόνα... Ντροπή στον κόσμο, ντροπή σ' εμάς που λεγόμαστε "άνθρωποι".

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...