ΤΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΕΣΥ

Ο έρωτας δεν είναι κάτι απλό.

Στρώμα από εκατονταπέταλα τριαντάφυλλα
ας πούμε η πάχνη του αλόγου και το χνώτο του
κι η αντηλιά του πόθου
γυμνή κάτω από μια κληματαριά στην Αίγινα.

Ο έρωτας δεν είναι κάτι απλό.

Θάλασσα κάτω απ΄ τις ανατριχίλες του κορμιού
με ναυαγούς Νηρηίδες
που απ΄τους λυγμούς τους τρέφονται τα όστρακα
ποτέ καμιά γυναίκα δεν θα φορέσει τα μαργαριτάρια τους
υπάρχουν όπως το Πολύτιμο Εσύ
το πρόσωπο που αγάπησα
πίσω απ΄τον ίσκιο
αντίπερα  των σπλάχνων .

Ο έρωτας δεν είναι κάτι απλό
όσο κι αν σε χωρέσω μια επίγεια  λύπη
είχε γεννήσει κάποτε το διάστημα του χωρισμού
και τώρα πάει τέλειωσε
φιλιούνται τα κορμιά μας και χορεύουνε
κι αυτό ειν' όλο
πριν από σένα κι από μένα ξέρουν
σύνδεσμο ισόβιο τ΄ άστρα...

Το παραπάνω του έρωτα
ειν΄το σώμα που κατέχεται και δεν το αντέχει
το παρακάτω του έρωτα
είν΄το σώμα που νομίζει ότι αντέχει να κατέχει
κι ο έρωτας
είναι Εσύ
πολύτιμος κισσός μες στην καρδιά
να σφίγγει και να  γνέθει τα νοήματα που σφάλλουν.

Ξεκουράσου τώρα μικρέ μου ήλιε φιλημένε.
Σε λίγο ξημερώνει.
Φάνηκε ήδη το αύριο το πρωινό καράβι
που θα σαλπάρει με το πένθος...

Το πιο δυσεύρετο δάκρυ που είχα ποτέ για σένα...

jiagogina