Αυτοχειρία ενός κόσμου

από αφορμή ένα  σχόλιο του  Μαικήνα , στο ιστολόγιο Εν χορδαίς και οργάνοις, που μου προσέφερε την είδηση  και τον προβληματισμό, αναζήτησα  ένα ποίημα αντί για προσευχή και αντί για άλλα λόγια. Το βρήκα στο ιστολόγιο Ο παίζων χάνει και ο πίνων μεθά του Γιάννη Λειβαδά.

jiagogina

Gregory Corso: Αυτοκτονία στο Γκρήνουϊτς Βίλλατζ [μετ. Γ. Λειβαδάς]

Προδημοσίευση από τα "Ποιήματα" (Ηριδανός, άνοιξη 2010)

ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΣΤΟ ΓΚΡΗΝΟΥΪΤΣ ΒΙΛΛΑΤΖ

Τα χέρια τεντωμένα
Οι παλάμες πιέζουν τα πλευρά του παράθυρου
Κοιτάζει κάτω
Έχει στο μυαλό τον Μπάρτοκ, τον Βαν Γκογκ
Και τις γελοιογραφίες στο Νιου Υόρκερ
Πέφτει

Την παίρνουν μ’ ένα φύλλο της Ντέϊλυ Νιους ριγμένο στο πρόσωπο
Και ο μαγαζάτορας ρίχνει καυτό νερό στο πεζοδρόμιο.