Το είχαμε πεί απο αυτό εδώ το βήμα όταν στις 14 Ιουνίου 2010 έγραφα το σημείωμά μου με τίτλο "Άκης Μαντέλης : οι δίκες των πτωμάτων" maecenas.capitalblogs.gr/showArticle.asp όπου έγραφα ότι η μετά θάνατον καταδίκη που ίσχυε τον Μεσάιωνα πιστοποιούσε, έστω και με παρανοϊκό τρόπο, την πρόθεση των ζώντων να αποστασιοποιηθούν απο τις αμαρτίες των νεκρών.
"Η πρώτη δίκη και καταδίκη πτώματος που αναφέρεται, ήταν αυτή του Πάπα Φορμόζου, το 897 μΧ στην Ρώμη. Οκτώ μήνες μετά την ταφή του, το πτώμα του πεθαμένου Πάπα ξεθάφτηκε, ντύθηκε με τα Παπικά άμφια, τοποθετήθηκε στο θρόνο και του απαγγέλθηκαν κατηγορίες, μια εκ των οποίων ήταν η υφαρπαγή του παπικού θρόνου.
...Η τρέλα αλλά και η κοροϊδία της τιμωρίας των νεκρών δεν σταμάτησε. Τον 13 αιώνα με πρωτοβουλία της Ιεράς Εξέτασης εκάησαν πολλά πτώματα σαν μέρος της συνήθους ανακριτικής διαδικασίας.
...Η τρέλα αλλά και η κοροϊδία της τιμωρίας των νεκρών δεν σταμάτησε. Τον 13 αιώνα με πρωτοβουλία της Ιεράς Εξέτασης εκάησαν πολλά πτώματα σαν μέρος της συνήθους ανακριτικής διαδικασίας.
Το 1670 στην Γαλλία σε ένα περιφερειακό ποινικό κώδικα αναφέρεται ότι οι νεκροί μπορούν να προσαχθούν σε δίκη αλλά έχουν το δικαίωμα της υπεράσπισης. Προχωρημένα πράγματα."
Συμπλήρωνα στο τέλος : "Δεν λέω να μην μάθουμε τι έκανε ο Άκης και ο Μαντέλης.
Αλλά η έννοια της τιμωρίας και κατ επέκταση του καθαρμού νοείται, όταν το αίμα που χύνεται είναι φρέσκο."
Ο Άκης δεν θα μιλήσει. Οι συνομωσιολόγοι μπορούν ελεύθερα να μας πουν το γιατί.
Ένα όμως είναι βέβαιο. Πώς ή αιδημοσύνη την οποία επιδεικνύουν όλοι οι πολιτικοί και τα πολιτικά κόμματα λίγο πείθει.
Το αν το υπόγειο μήνυμα που εκπέμπεται είναι ότι "το σύστημα προχωρά στην αυτοκάθαρση " επιτρέψτε με να αμφιβάλλω. Όχι γιατί δεν δέχομαι την αυτονομία των γεγονότων, δηλαδή πιστεύω ότι τα πάντα σχεδιάζονται, το αντίθετο μάλιστα, αλλά επειδή ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.
Χρειάζεται κατά συνέπεια να τρέξει πολύ φρέσκο πολιτικό αίμα για να πούμε ότι ο λαός που λάτρεψε τους Άκηδες και τους ομοίους τους (ασχέτως κόμματος) εκτονώθηκε, ηρέμησε και μπορεί να αρχίσει να σκέφτεται ψύχραιμα.
Μέχρι τότε η κοινωνία θα σιγοβάζει.
Αν δεν τρέξει φρέσκο πολιτικό αίμα αναγκαστικά θα τρέξει πραγματικό αίμα.
Η πιθανότητα την επόμενη φορά ο αυτόχειρας του Συντάγματος να έχει δύο σφαίρες στο πιστόλι του, την πρώτη για κάποιο πολιτικό και την άλλη για τον εαυτό του, είναι μεγάλη. Το είπε άλλωστε κάποιος κουρεμένος ομολογιούχος συμπαθής συνταξιούχος ήρεμα στην τηλεόραση.
Δεν το εύχομαι. Αλλά οι γενικόλογες τοποθετήσεις των πολιτικών και η μάχη προσωπικής τους πολιτικής επιβίωσης δεν αρκούν για να κλείσουν το δρόμο προς τον κατήφορο.
Εμείς τι κάνουμε;
Γιωργος Λιγνός
(οι καιροί δύσκολοι ας τελειώνουμε με τα ψευδώνυμα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου