ΚΟΥΤΑΛΑΚΙΑ ΤΟΥ ΓΛΥΚΟΥ
Με την ανάσα νου στην πλάτη σου
με τους γοφούς αρμοσμένους στην κοιλιά μου
στο στενό κρεβάτι
καθώς σε κουταλοθήκη
-δυο κουταλάκια του γλυκού
που με το χρόνο ζαχάρωσε-
Ποιος θα διεκδικήσει πια τα κύματα;
-τώρα που εσύ μ' αποστρέφεσαι
κι εγώ σε ποντίζω και πνίγομαι-
Με πονεμένο πνευμόνι φυσαρμόνικας
σου παίζω
τα κύκνεια της δύσπνοιας
όπου η κάθε στιγμή στέφεται τελευταία
γουλιά - γουλιά
ρουφώντας το μεδούλι της
Πόσο λεπτός ο λαιμός σου -πόσο εύθραυστος!
από τη συλλογή "Σταυρός Διαγραφής", Εγνατία 1979
το πήρα απο το προφίλ φβ του Γιώργου Χ. Θεοχάρη,
με τις ευχαριστίες μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου