2.4.10
ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΜΟΥΝΤΕΣ: τέσσερα ποιήματα από τη συλλογή "Νηπιοβαπτισμός"
Επεισόδια της Αγιότητας
ΙΙΙ
Η αγιότητα δεν είναι υπόθεση
ακαδημαϊκή
κι ούτε ανθίζει με συνταγές
και λιπάσματα συνόδων
και κογκλαβίων.
Αστράφτει μέσα στη λάσπη
κρατώντας άσπιλα
τα βρώμικα σεντόνια των αναμορφωτηρίων.
Στις φυλακές ασπαίρει η αγιότητα
στα τρίστρατα, στα στρατόπεδα
και στα πορνεία
και στα ναυάγια των εγκάτων.
VII
Στον κουρνιαχτό και την πίκρα
διορθώνω τα λάθη μου.
Είναι μια νοητή ερωτική πράξη
χωρίς σπασμούς
χωρίς φόβο και πόθο
χρήσιμη σαν την πραότητα
της προσευχής.
VIII
Δεν πνίγεσαι μέσα στα κύματα.
Είναι πολλοί οι προορισμοί
πνιγμού των ναυαγών.
Ένας πνίγεται στο λόγο
άλλος στα όνειρα
άλλος στον ποταμό των αναφιλητών.
Ο τραγικότερος πνιγμός
είναι μέσα στη σιωπή του Θεού.
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ
Για ν' αγαπήσεις πρέπει
να είσαι έτοιμος να τιμωρηθείς.
Αυτή είναι μια ηδονή
που δαγκώνει τα χείλη της ζωής
σε σημείο που δεν καταλαβαίνεις
τον κόσμο.
Η αγάπη είναι ένα παράξενο
προσκύνημα
στον τόπο της δοξασίας
σ' ένα κόκκινο σφαγείο
στο οστεοφυλάκιο των σαράντα μαρτύρων.
Η αγάπη σαπίζει ανέγγιχτη
μέσα στην απελπισία της προσευχής.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου