Παντελής Μπουκάλας, Ζουμ-

ΖΟΥΜ –



Από της θάλασσας τον κόρφο

κόκκινη ανατέλλει η σελήνη,

δρεπάνι ακονισμένο απ’ τη λαχτάρα σου,

και με θερίζει.

Τα σώματα

στη γλώσσα λύνονται

του πόθου

στη γλώσσα δένονται

του πόνου,

πυκνώνουν στο βαθύ φιλί

σχεδόν αποσαρκώνονται,

ακίνητος επιταχύνεται ακάθεκτος ο χρόνος



Κι ας άμμος,

οριστική η αγάπη γράφεται

ότι τη γράφει ένα δρεπάνι έμπυρο

εκεί ακριβώς όπου η θάλασσα ουρανίζεται

(ΡΗΜΑΤΑ, 2009)

από την ανθολόγηση του Θανάση Χατζόπουλου στο περιοδικό Αναγνώστης