Η ΧΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΩΡΩΝ
Αυτή η ώρα είναι δική μου.
Ώρα εμποδισμένων επιθυμιών κι έντονης μοναξιάς.
Να βλαστημήσεις ή να προσευχηθείς;
Ίσως η ώρα να πεις μια λέξη
που τη ζητάει ακόμα ο ουρανός.
Μια περιδιάβαση το πρωί στ’ ακρογιάλι
μια χειρονομία το βράδυ σ’ έναν ώριμο κήπο
που ο θάνατος είναι το λουλούδι.
(ΤΑ ΕΠΟΥΣΙΩΔΗ, 1988)
Από την ανθολόγηση του Θανάση Χατζόπουλου στο περιοδικό Αναγνώστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου