Η κρυμμένη ματιά της Ειρήνης

 Η κρυμμένη ματιά της Ειρήνης 

Η κρυμμένη ματιά της Ειρήνης 

Είναι φως σε λεπτή χαραμάδα 

Ίσα για να μπορείς  να διακρίνεις

Τις πληγές στου καιρού τη στοιβάδα 

Ξετυλίγει η Ειρηνη  ένα τούλι 

Πλουτισμένο με πάχνη αρωμάτων 

Κι αγκαλιάζει το στεγνό  μεδούλι 

Όλων των  πονεμένων σωμάτων

Η Ειρήνη με τ’ άλλα  κορίτσια 

Περπατάει   στους λεκέδες της βίας 

Αλλά δίπλα της φυτρώνουν ίτσια

Και τα κρινάκια της Παναγίας 

Κι όταν ρίχνει το βλέμμα της κάπου 

Φερ’ ειπειν σ’ ένα σπίτι με πιάνο  

 Σαν να  νεύουν τα ρείθρα του κάμπου 

Κι η  ιλύς στον οριζώνα πάνω 

Η κρυμμένη ματιά της Ειρήνης   

Στις σχισμές του φωτός  ανασαίνει  

 Μ’ αν δε δύνατσαι να τη διακρίνεις 

Θα ‘ναι μόνο Ξωθια ξεχασμένη 

Jiagogina