ΚAΡΛΟΣ ΧΕΡΜΑΝ ΜΠΕΛΙ, ΠΟΙΗΜΑ

Περού, 1927

Η αγάπη μας δε βρίσκεται στα αντίστοιχα
κι αγνά γεννητικά μας όργανα, η αγάπη μας
δε βρίσκεται στο στόμα, ούτε στα χέρια:
όλη η αγάπη μας φυλάγεται με τους παλμούς
κάτω από το άσπιλο αίμα των ματιών.
Η αγάπη μου, η αγάπη σου, προσμένουν
το θάνατο να πάρει τα κόκαλα, το δόντι και το νύχι,
προσμένουνε πως στην κοιλάδα μόνο
τα μάτια σου, τα μάτια μου, θα μείνουν ενωμένα,
έξω απ΄ την τροχιά τους να κοιτάζονται,
πιο πολύ σαν δυο άστρα, ή σαν ένα.

Μετάφραση από το ισπανικό Ρήγας Καππάτος

(Από τα εκατό ωραιότερα ερωτικά ποιήματα της Ισπανικής Γλώσσας, εκδόσεις Εκάτη)

δάνειο από το ιστολόγιο του Νίκου Τομαρά!