Το γερασμένο πρόσωπο βυθίζεται σε μια λιακάδα
Μια ίριδα μια κόρη μια κοπέλα
Κι έχει για μαλλιά μίσχους ρολογιας ανεστραμμενης
Ποσο κοντά στη χλωροφύλλη γερνώ, σκέφτεται, και φθονεί την αντοχή της πασιφλωριας
Μετά κοιτάζει μια φωτογραφία και δεν την αναγνωρίζει.
Το νέο το πρόσωπο προτού γεράσει είναι άλλη ύπαρξη
Και κάπου έχουν συναντηθεί
Σε ένα χαντάκι με νερό σε ένα λαγούμι χιόνι
Είπε:
Κρατα αυτή την εικόνα γιατί έφυγε έγινε καπνός δεν την προφταινεις
Κρατα την λέει ακόμα
Να χεις να θρηνείς και να γέρνεις στη μοναξια της κλαιουσας
Εσυ να παίζεις χιονοπολεμο ξεκαρδισμενη από τα γέλια
Κι ο Νίκος με τον Πανο
Να ρίχνουν τούφες χιόνι καταπάνω σου
Πάνω σε κεινη την αστραφτερή στιγμή που ήσουν εσυ
Γιατί τώρα κυλιέσαι με τα τέσσερα στο λευκό κιλίμι του χιονιού
Και στρίβεις το κεφάλι για να αποφύγεις μια μπάλα χρόνου
ΓΔ -jiagogina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου