ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΦΥΛΛΟ
Μια φορά ήταν ένα φύλλο (μουριάς) που, από ορθογραφικό λάθος και παρανόηση, νόμιζε πως είναι το κάτι άλλο.
Είχε καταλήξει σ’ αυτό το συμπέρασμα γιατί πότε ένιωθε πιο ωραίο και πιο ισχυρό από τα άλλα φύλλα, και πότε (ανάλογα προς τα πού φυσούσε ο αέρας) καθόλου ισχυρό αλλά και καθόλου ωραίο.
Την πεποίθηση στη διαφορετικότητά του ενίσχυε και το γεγονός πως τα άλλα φύλλα δεν ήταν πολύ φυλλικά απέναντί του (γιατί πίστευαν πως τους κάνει τον έξυπνο, καθώς από κάποια ιδιοτροπία της φύσης το κοτσάνι του είχε διαμορφωθεί δεξιόστροφο, και το έκανε να λικνίζεται κάπως αλλιώτικα και να φαίνεται ότι πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα), και επέμεναν να το αναφέρουν πάντα ως «τρίτο φύλλο» –δήθεν επειδή ήταν το τρίτο φύλλο στο τρίτο κλαδί αριστερά–, διάκριση όμως που δεν έκαναν ούτε για το πρώτο, αλλά ούτε καν και για το τέταρτο φύλλο.
Το τρίτο φύλλο, πάντως, δεν έδινε ιδιαίτερη σημασία σ’ αυτήν την ιδιαίτερη μεταχείριση. Περιοριζόταν να κοιτάζει τα από κάτω του φύλλα, αλλά και τα από πάνω, αφ’ υψηλού.
Είχε περάσει αρκετά στη ζωή του (είχε αντιμετωπίσει με επιτυχία μια καταιγίδα, έναν μεταξοσκώληκα και μια γίδα), και τις ελεύθερες ώρες του τού άρεσε να φυλλοσοφεί.
Κάποια νύχτα, μια πεταλούδα της νύχτας προσγειώθηκε άγαρμπα πάνω του. Το τρίτο φύλλο ξαφνιάστηκε:
«Τι τρέχει, κυρά μου; Στραβομάρα;»
«Συγγνώμη» είπε η πεταλούδα. «Είχα ένα ατύχημα. Στραμπούλιξα μερικά πόδια και την προβοσκίδα μου, και στάθηκα μια στιγμή κάπου να συγυριστώ. Δε φαντάστηκα πως θα ενοχλούσα».
«Φουχ! Είμαι αλλεργικός στα ζώα. Πήγαινε παραπέρα. Τόσα, λιγότερο ευαίσθητα, φύλλα υπάρχουν γύρω».
«Δεν είμαι ζώο, είμαι εφήμερο» είπε η πεταλούδα. «Και, πάντως, άσε με να πάρω μια ανάσα γιατί θα λιποθυμήσω».
«Τι είναι το εφήμερο;» ρώτησε το φύλλο, που ήταν φυλλοπερίεργο.
«Ο όρος προέρχεται από την αρχαία λέξη ‘‘εφημερίδα’’» του εξήγησε με πολύ εξασθενημένη φωνούλα η πεταλούδα.
«Αχά!» είπε το φύλλο φυλλύποπτα. «Έχω ακούσει σχετικά. Η εφημερίδα είναι κάτι που πουλάει φύλλα. Καλά το κατάλαβα πως η παρουσία σου εδώ είναι ύποπτη».
«Αλλά πρόκειται για παρανόηση!» βιάστηκε να προσθέσει η πεταλούδα. «Καμιά σχέση! Τα εφήμερα πετάνε, τις εφημερίδες τις πετάνε! Εξάλλου, οι εφημερίδες δεν πουλάνε πια φύλλα, πουλάνε βιβλία, σιντί, ντιβιντί – τέτοια...»
Το τρίτο φύλλο δε δεχόταν καμιά συζήτηση.
«Ένα ξέρω εγώ: κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει από τις ρίζες του, κι ας είναι στρεβλωμένες. Είσαι επικίνδυνος τύπος, όπως και ο Τύπος. Λοιπόν, τέρμα οι φυλλολογικοί διαξιφισμοί. Δίνε του από δω και γρήγορα!»
Εκείνη τη στιγμή, ένα νυχτοπούλι εντόπισε τη μισολιπόθυμη πεταλούδα, εφόρμησε και την άρπαξε στο ράμφος του. Απ’ τη χαρά του τού ξέφυγε μια χοντρή κουτσουλιά κι έκανε το μισό φύλλο χάλια.
Ηθικό δίδαγμα: 1) Φύλλαγε τα φύλλα σου να ’χεις τα μισά. 2) Οι πεταλούδες της νύχτας φέρνουν συνήθως μπελάδες. 3) Μια μικρή παρανόηση μπορεί να σου προκαλέσει έμμονες ιδέες και μεγάλες παρανοήσεις. 4) Μια φυσιολογική πράξη μπορεί να σημαδέψει τη ζωή σου, αλλά μη δίνεις σημασία.
(Από το 40 ΚΑΠΩΣ ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ - εκδόσεις ΡΟΕΣ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου