2.3.20

Μαργαρίτα Μηλιώνη, Ο γύφτος


ο γύφτος

όταν αποσύρομαι λέει ο ποιητής
είναι γιατί καθαρίζω τις λέξεις από 
σκουριές λύπη ή θλίψη

όταν αποσύρομαι ετοιμάζω κάτι για σας
ζημώνω φουρνίζω
έχεις δει φούρνο να δουλεύει τη μέρα;

όταν αποσύρομαι γυρίζω τα χωριά μαζεύω τα παλιά τετζέρια
και μετά περνάω μέρες πολλές να τα γανώνω
είμαι ο γύφτος είμαι ο γανωματής των λέξεων

όταν αποσύρομαι εργάζομαι σκληρά
τρέχω στους πολέμους γυρεύοντας λάφυρα
στον πόλεμο κάποτε πληγώνεσαι βέβαια

χάνεις ένα χέρι ένα πόδι περνάει καιρός μέχρι να δεις το καινούριο να φύεται

όταν αποσύρομαι μη σκεφτείς ποτέ ότι κουράστηκα 
κιότεψα να ανυπομονείς μοναχά και να με περιμένεις

μαζεύω την πρωινή δροσια την άνοιξη
τρυγάω τα σταφύλια το θέρος

θάβω τα νεκρά μασ παιδιά τα πενθώ
και ύστερα περιμένω να περάσει το πένθος

όταν αποσύρομαι δεν ελιναι γιατι σε ξεχνω
είναι γιατί πρέπιε να ανοίξω τους δρόμους
που εσύ βλέπειε μπροστά συο κλειστούς

μπορεί να αποσύρομαι
αλλά ποτέ δεν σου γυρίζω την πλάτη
εσένα κοιτάζω για σένα μιλάω ακόμα κι όταν μιλάω για μένα

σημαίνει δουλεύω ταπεινά
και ας με βλέπεις να επαίρομαι
με το μεγαλοπρεπές πρώτο πρόσωπο

περήφανο σε θέλω λαέ μου κι αν αποσύρομαι είναι που
μήτε θέλω να με βλέπεις να κλαίω για σένα

από τη συλλογή 
Ο ΖΩΟΛΟΓΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ  ILE SAINT-LOUIS
εκδόσεις ΦΑΡΦΟΥΛΆΣ



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...