Ὀδυσσέας Ἐλύτης - Γιῶργος Σαραντάρης: μιά συνομιλία

Γιώργος Σαραντάρης

Πάλι ὁ οὐρανός...

Πάλι ὁ οὐρανὸς ἀνοίγει ἐδῶ τὴν πύλη.

Πάλι σηκώνει τὴ σημαία
Ἐμεῖς μπαίνουμε χωρὶς φόβο
Τὰ μάτια τὰ πουλιὰ μαζί μας μπαίνουν
Ἀστράφτει ἡ πολιτεία ἀστράφτει ὁ νοῦς μας
Ἡ φαντασία τοὺς κήπους πλημμυράει
Εἶναι παιδιὰ ποὺ στέκονται στὶς βρύσες
Κορυδαλλοὶ στοὺς ὄρθρους ἀκουμπᾶνε
Στὶς λεμονιὲς ἄγγελοι χορτάτοι
Εἶναι ἀηδόνια ποὺ παντοῦ ξυπνᾶνε
Φλογέρες παίζουν ἔντομα βουίζουν
Εἶναι τραγούδια ἡ στάχτη τῶν νεκρῶν
Καὶ οἱ νεκροὶ κάπου ἀναγεννιοῦνται πάλι
Ὁλοῦθε μᾶς μαζεύει ὁ Θεὸς
Ἔχουμε χέρια καθαρὰ καὶ πᾶμε.

 πηγή: http://users.uoa.gr

 

Ὀδυσσέας Ἐλύτης

Γιῶργος Σαραντάρης

Θ’ ἀνάψω δάφνες νά φλομώσει ὁ οὐρανός

μήπως καί μυριστεῖς πατρίδα καί γυρίσεις

μέσ’ ἀπ’ τα δέντρα πού σέ γνώριζαν καί πού γι’ αὐτό

τή στιγμή τοῦ θανάτου σου ἄξαφνα τινάξανε ἄνθος

Ἐμάς τούς γύφτους ἄσε μας

τούς «οἰκούντας ἐν τοῖς κοίλοις»

τί δε νογάμε ἀπό γιορτή

Καί τά πουλιά δέ βάνουμε προσάναμμα

μά στόν ύπνο μας καθώς μᾶς εἶχες μυήσει

δῶθε ἀπό τή φθορά πλέκουμε τούς κισσούς

μακριά σου πιό κι ἀπ’ το Α τοῦ Κενταύρου

«Ὡς ἔν τινι φρουρά ἐσμέν»

μαργωμένοι μές στό χρόνο

κι ἀπό τραγούδι ἀμάθητοι

Μόνος ἐσύ ο αἱρετικός τῆς ὕλης ἀλλ’

ὁμόθρησκος τὼν ἀετών τό ὕστερο ἅλμα

τόλμησες. Κι οἱ ποιμένες σ’ εἴδανε τῆς Πρεμετῆς

μές στῆς ἄλλης χαρᾶς τό φῶς νά ὁδοιπορεῖς πιό νέος

Τί κι ἄν ὁ κόσμος μάταιος

ἔχεις μιλήσει ἑλληνικά

ὡς «εἰς τόν ἔπειτα χρόνον»

κι ἀπό τήν ὁμιλία σου ἀκόμη

βγάνουν θυμίαμα οἱ θαλασσινοί κρίνοι

καί κάποιες θρυλικές κοπέλες κατά σέ

μυστικά στρέφουνε τόν καθρέφτη τοῦ ἥλιου

ἀπό τα Ἑτεροθαλῆ

σύνδεσμοι για τη σχέση των δύο ποιητών και την ποιητική τους συνάντηση: 

http://www.diastixo.gr/

http://thulebooks.blogspot.gr