AΡΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ: ΕΞΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

                                ΠΡΟΑΓΩΓΗ
Όλα είταν έξοχα χτες βράδυ
τόσο που κρυσταλλώθηκε η θάλασσα στους βράχους
κ'  έγινε αλάτι
τόσο που κρυσταλλώθηκαν τα σύννεφα ψηλά στον ουρανό
κ'  έγιναν αστέρια
τόσο που κρυσταλλώθηκε δω κάτω η σιωπή μας
κ'  έγινε φιλί.
Όλα είταν έξοχα χτες βράδι
μόνο που ήρθαν ίσως με κάποια καθυστέρηση
όπως φτάνει στον πεσόντα
η διαταγή προαγωγής του σε υποδεκανέα.


                               ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
Τα σύννεφα διαβαίνουν χαμηλά
τόσο που κ'  ένα κάγκελο νάτανε σπασμένο
θα μπορούσες να άπλωνες το χέρι και ν' αγγίξεις
τη διαβατική
                    θηλύτητά τους.


                             ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ
Δοκίμασε, συνέχισε τα γυμνάσματά σου.
Κοίτα που κι η θάλασσα ανακατεύει συνεχώς
ουρανό και φύκια
πασχίζοντας να βρει το σωστό της χρώμα.


                               ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ
Όπως αργεί τ'  ατσάλι να γίνει κοφτερό και χρήσιμο μαχαίρι
έτσι αργούν οι λέξεις ν'' ακονιστούν σε λόγο.
Στο μεταξύ
όσο δουλεύεις στον τροχό
πρόσεχε μην παρασυρθείς
                                            μην ξιππαστείς
απ'  τη λαμπρή αλληλουχία των σπινθήρων.
Σκοπός σου εσένα το μαχαίρι.


                              ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ
Κι όμως δεν αυτοκτόνησα.
Είδατε ποτέ κανέναν έλατο να κατεβαίνει μοναχός του στο πριονιστήριο;
Η θέση μας είναι μέσα δω σ'  αυτό το δάσος
με τα κλαδιά κομμένα μισοκαμένους τους κορμούς
με τις ρίζες σφηνωμένες μες στις πέτρες.
                             
                               ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ
Φίλε  ή αντίπαλε μην τ'  αναγείλεις πουθενά.
Δεσμώτης τήδε ίσταμαι τοις ένδον ρήμασι πειθόμενος

Ποιήματα (1941-1974)

εκδόσεις Καστανιώτη