ΛΕΜΕ ΤΑ ΝΕΑ ΣΤΟ ΔΕΝΤΡΟ
Καλημέρα καὶ πάλι ἀγαπημένο δέντρο
Κι ἂν θέλεις νέα νὰ σοῦ φέρω
Μάθε πὼς οἱ ἀρχαῖοι παγετῶνες
Ἀποτίναξαν τὸν ζυγὸ τπῦ ὕπνου τους
Κι ἄρχισαν σὰν τρελπὶ νὰ περπατοῦν
Κατακρημνίζονται τὰ κρύσταλλά τους
Τήκονται τὰ παλιά τους δάκρυα
Ἀπελπισμένες ἀνεμίζουν οἱ ἄσπρες τους γενειάδες
Κι ὰν δεῖς τὰ σιωπηλὰ παγόβουνα
Σὰν πλοῖα ναυαγοῦν μὲ ἀκυρωμένο τὸ ταξίδι
Γιατὶ θέρμες κρυφὲς τὰ πυρπολοῦν
Καὶ γίνονται χιονονιφάδες νὰ τρομάζουν
Τὰ ψάρια στοὺς ἀδένες τῶν βυθῶν
Λοπὸμ ἐσὺ ποτὲ μὴ φύγεις δέντρο
Ἐδῶ νὰ εἶσαι πάντα ἀμετακἴνητο
Κι ἂν μπορεῖς μὴν ἔχεις πάρε῏δῶσε μὲ κανέναν
Γιατὶ θανατικὰ κι ἐπιδημίες
Στὰ ὄρξ καὶ τὰ πεδινὰ κυκλοφοροῦν
22 Σεπτεμβρίου 2019
ΓΡΑΦΕΑΣ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΕΠΟΥΣ
Εκδόσεις ΘΡΑΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου