Η Μαστροπεία κατοικεί σε ένα μεγάλο σπίτι φρεσκοβαμμένο. Στον πάνω όροφο νεαρά κορίτσια εκδίδονται. Στο ισόγειο γίνονται ολες οι άλλες συναλλαγές.
Τα κορίτσια αυτοβούλως απήχθησαν από την παιδική τους ηλικία και θυσιάζουν τα αθώα τους μάτια σε εντόσθια τρομερού πένθους και οδύνης. Ζωντανά μοσχάρια ξεκοιλιάζονται μπροστά τους και το αίμα τους ραντίζει τοίχους κουρτίνες και τα άμφια ξένης ηδονής.
Τα κορίτσια γελάνε με χείλη βαμμένα ροζ κι απο τα ματοτσίνορα τους πέφτουν δηλητηριασμένες ανεράιδες.
Στον κάτω όροφο με το παλτό στο χέρι ο χορτάτος πελάτης κοιτάζεται λίγο στον καθρέφτη κι ισιώνει τη γραβάτα του. Μετά αποχωρεί, όπως ένας κοινός υπάλληλος τράπεζης, ο επισκέπτης μιας γιορτινης μέρας, ή ο επιβάτης του τραμ.
Όλα στη θέση τους, σεμενεδακια ενός κόσμου συναινετικού στη λευκότητα της χλωρίνης.
Η καμινάδα του σπιτιού της Μαστροπείας καπνίζει τώρα. Κι έρχονται οι εφοριακοί να εισπράξουν δήθεν τον καπνικό φόρο.
Οι τηλεοπτικοί φακοί καραδοκούν. Οι δικαστές χαμογελούν. Πότε θα ξεπροβάλει η ωραία Μαστροπεία; Η απελεύθερη γυμνόστηθη καλλονή;
Γεωργία Δεληγιαννοπούλου - jagogina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου