Σ' έναν κόσμο κυνηγών

Σ' έναν κόσμο κυνηγών κι εγώ
Θηρεύω ομορφιά
Το κορίτσι με το σκουλαρίκι
Το κορίτσι με την ερμίνα
Το βλέμμα σου το αζωγράφιστο το διαυγές  ζαφείρι
Το ρεύμα του αέρα που αφήνει πίσω ένα γεια σου τζόγια μου
Ένα φιλί από δυόσμο
Χάδι πευκοδάσους
Χτες που η πανσέληνος έγινε διπλοτυπία του χλωρού εφιάλτη μου
Κι ανέτειλε διάπλατα η ήμερη θεά
Χωρίς να καίει τις  πληγές

Ακόμα κι εδώ
Κυρίως εδώ
Μέσα στο Σφαγείο
Ζωών που δεν πρόλαβαν
Δεν μπόρεσαν να γίνουν ήρωες
- Ήταν εξ αρχής σφαχτάρια στη μάντρα και δεν το ξέρανε-

Κυρίως εδώ
Στον αντίλαλο ενός  μουγκανιτού  πνιγμένου στο αίμα
Στο πλάι του προδομένου
Στην πλάνη του προδότη

Περπατώντας πάνω  στο σκοτωμένο χώμα
Θητεύω στην Σχολή Των Αγέννητων Ηρώων

Προϋπόθεση σπουδών:
Δεν έχει  γήρας να ασπαστείς
Το αποκηρύσσεις το γήρας
-Γερνάνε  οι σφαγείς μονάχα
Τα σφάγια ποτέ-

Γεωργία Δεληγιαννοπούλου