Ο πάνθηράς μου
κοιμάται στις αγριοτριανταφυλλιές
είναι Μάης μεσημέρι
και στους κεντημένος ίσκιους μέλισσες τρυγούν
στο βάθος μια σκάλα ανάμεσα κισσούς και πέτρα
περιμένει
το σώμα το μάστορα το δραπέτη
ο κόσμος δεν θυμάται μήτε πονάει
είναι Μάης μεσημέρι το φως μόλις ξύπνησε
ο πάνθηρας τεντώνεται
με κοιτάζει χρυσαφιά
το βράδυ θα ορμήσει ξανά στη νύχτα
και θα την αποσβέσει
κοιμάται στις αγριοτριανταφυλλιές
είναι Μάης μεσημέρι
και στους κεντημένος ίσκιους μέλισσες τρυγούν
στο βάθος μια σκάλα ανάμεσα κισσούς και πέτρα
περιμένει
το σώμα το μάστορα το δραπέτη
ο κόσμος δεν θυμάται μήτε πονάει
είναι Μάης μεσημέρι το φως μόλις ξύπνησε
ο πάνθηρας τεντώνεται
με κοιτάζει χρυσαφιά
το βράδυ θα ορμήσει ξανά στη νύχτα
και θα την αποσβέσει
Γεωργία Δεληγιαννοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου