ένα κείμενο του Γώργου Πατεράκη (με υπόκρουση ή χωρίς)...
Το
βρωμερό έθνος των μαυρειδερών και χαμηλοκώληδων κρετίνων που νομίζουν
ότι είναι ψηλοί ξανθοί σουηδοί θα πάει στο Ηρώδειο να ακούσει τη Φωτεινή
Δάρρα. Δε θα καταλάβει ότι είναι ατάλαντη, ούτε θα καταλάβει ότι είναι
φάλτσα. Ούτε θα καταλάβει τη φτώχεια των ημιανούσιων καβαφικών
μελοποιήσεων του ευνοημένου γιου μιας μεγαλοαστικής οικογένειας που, και
κλανιές να βγάλει, το έθνος των κρετίνων θα τις περάσει για μύρο.
Άλλωστε, πόσες και πόσες κλανιές δεν δεν ευωδιάζουν χρόνια και χρόνια
την άθλια ζωή του και αυτό χαίρεται να τις εισπνέει, νομίζοντας ότι
ρουφάει άγιο μύρο.
Το βρωμερό έθνος αρέσκεται σε οποιεσδήποτε
φιέστες και σε οποιεσδήποτε μπούρδες, αρκεί να του γανώσουν τον εγκέφαλο
ότι υπάρχει λάμψη και επιτυχία. Από μόνο του δεν σκέφτεται γιατί δεν
έχει μυαλό, ούτε μυρίζει, ούτε ακούει, ούτε βλέπει. Γι' αυτό και τα
κοντοπόδαρα και μελαχροινά creatures βλέπουν τα μακρυπόδαρα και ξανθά
creatures των πρωινάδικων του Αντένα, του Σταρ και του Μέγκα-γκα-γκα και
κάνουν κι αυτά -γκα -γκα -γκα απ' τη λαχτάρα (τα καημένα, πώς θά'θελαν
να μοιάζαν κομματάκι τόσο δα στην πανέξυπνη και επιτυχημένη Τατιάνα
Στεφανίδου, να παίρναν τόση δα μικρούλα λάμψη από τη λάμψη του σάπιου
της κόσμου, πόσο ανακουφίζονται με την αποκαλυπτική αθυροστομία του
σπιρτόζου Λαζόπουλου, πόσο ξελιγώνονται με το λεπτό βρετανικό χιούμορ
του ταλαντούχου Χαϊκάλη, του καλύτερου κωμικού της τιποτένιας τους
χώρας!).
Του λιπαρού και ιδρωμένου έθνους του αρέσει να ψωνίζει και
του έχουν μάθει να μην προσβάλλεται όταν στις τηλεοράσεις το αποκαλούν
"οι καταλανωτές". Αντίθετα, νομίζει ότι είναι κάτι καλό. Και όταν του
αφαιρέσουν τα ευρώ που του δίνουν σαν ανταμοιβή για την εργασία του -για
την οποία το έχουν πείσει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι είναι μια υπέρτατη
ηθική αξία και χωρίς αυτήν είναι ένα τίποτα- φρικάρει, παθαίνει
κατάθλιψη και αυτοκτονεί πηδώντας απ'τα παράθυρα γιατί δε μπορεί πια να
ανήκει στον λαμπερό κόσμο των υστερικών καταναλωτών, ούτε μπορεί να πάει
και να ακούσει τη Φωτεινή Δάρρα στο Ηρώδειο μαζί με τους υπόλοιπους
ιδρωμένους. Ούτε και τον Χαϊκάλη στο Δελφινάριο. Και έτσι το έθνος των
πορδορούφηδων καταναλωτών δε μπορεί να διανοηθεί μια άλλη ζωή και μια
άλλη ηθική κλίμακα που ΔΕΝ βασίζονται στην οικονομία και στα ευρώ, γιατί
αμέσως του έρχεται το ανυπέρβλητο ερώτημα στο χαυνό του στόμα για το
πώς θα φάει, και το πώς θα πληρώσει το νοίκι.
Και όλα τ' άλλα τα
νομίζει φιλοσοφίες και αρλούμπες για τους αναρχικούς και τα ρεμάλια, και
το μόνο που ξέρει σαν πραγματικό είναι το ευρώ κι ας μην ξέρει ότι
ευρωτιάω - ευρωτιώ στα αρχαία σημαίνει μουχλιάζω -που χέστηκε για τα
αρχαία για τα οποία δεν έχει ιδέα, παρά τα χρειάζεται μόνο για να
παραφουσκώνει το ξιπασμένο του κεφάλι, προσεταιριζόμενο τη δανεική αξία
κάποιων άγνωστων αρχαίων προγόνων που λέγανε κάτι ακατάληπτες παρλαπίπες
που, βάρδα όμως μην πα και τις θίξει κανας ξένος, θα του ανοίξουμε το
κεφάλι και θα του γαμήσουμε τη μάνα που μας πρόσβαλε τους κατά τ' άλλα
κλασμένους μας προγόνους κι αμα λάχει παίρνουμε σβάρνα κι ανοίγουμε κι
όλα τα υπόλοιπα κεφάλια από τους κωλόμαυρους αραπάδες και σκατιάρηδες
κιτρινοπράσινους που μαγαρίζουν τη δόλια μας πατρίδα και μπλέκουν την
ιδρωτίλα τους και την απλυσιά τους με τα αρώματα της Φωτεινής Δάρρα στο
Ηρώδειο που θα τραγουδήσει με την θεσπεσίως φάλτσα φωνή της κάτι φτωχά
πλην υπερ-celebrated τραγουδάκια πάνω σε ποιήματα του Καβάφη, μπροστά σε
ένα έκθαμβο πλήθος πρωτόζωων, αμοιβάδων και διαφόρων άλλων μονοκύτταρων
οργανισμών.
Και πάνω από τη Φωτεινή Δάρρα και το γεμάτο πρωτόζωα
Ηρώδειο θα απλώνεται ο νυχτερινός ουρανός, όπου τυχαίες διαταραχές
κάποιων γιγάντιων μοριακών νεφών θα δημιουργούν συνθήκες βαρύτητας
τέτοιες που, κάτω από ασύλληπτες συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας, η
θερμοπυρηνική αντίδραση θα αρχίσει να μετατρέπει το υδρογόνο σε ήλιο και
θα γεννηθεί -μέσα από ένα πρώην χαοτικό τίποτα- ένα νέο πρωτοάστρο τόσο
λαμπρό και τόσο εκπληκτικό όσο το όποιο ταλέντο της όποιας Φωτεινής
Δάρρα και την όποια βλακεία των όποιων πρωτοζώων, προς δόξαν του μεγάλου
συμπαντικού ερωτήματος: πώς με το τίποτα μπορούν να γίνουν τα πάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου