tag:blogger.com,1999:blog-8101991350298878419.post2826804018923663409..comments2022-10-05T12:23:40.269-07:00Comments on MΠΟΥΚΑΛΙ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ: Έπεα πτερόενταΓεωργία Δεληγιαννοπούλουhttp://www.blogger.com/profile/11414772553815821356noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-8101991350298878419.post-12640301552325345292010-03-08T13:33:54.099-08:002010-03-08T13:33:54.099-08:00@
Ιωσηφίνα
Νομίζω ότι ο τρόπος που εκφράζετε, αγαπ...@<br />Ιωσηφίνα<br />Νομίζω ότι ο τρόπος που εκφράζετε, αγαπημένη κυρία Ιωσηφιχήνα, τη σκέψη σας, εξαιρετικά εύστοχος, αντικατοπτρίζει τη στάση πάρα πολλών νέων παιδιών απέναντι σε όρους όπως "πατρίδα" κτλ. και την αμηχανία τους να βιώσουν αισθήματα "πατριωτισμού" κτλ. Πιστεύω ότι βρισκόμαστε σαν λαός σ' ένα κομβικό σημείο. Προχτές ένα μπατσόνι έριξε από απόσταση 30 εκατοστών στη μούρη του Μανώλη Γλέζου χημικά. Το πήραν κι οι τηλεοράσεις και το δείχναν κάργα και σε σλόου μόσιον.<br />Πάω στοίχημα ότι το ηλίθιο αυτό μπατσόνι δεν τον αναγνώρισε το Γλέζο, πιθανόν να μην ήξερε καν την ύπαρξή του. <br />Αυτό είναι ένα παράδειγμα αμνησίας και αξιακής ισοπέδωσης, το οποίο αλέθεται κι αυτό με τη σειρά του ανάμεσα σε διαφημίσεις και τους τετερισμούς των δημοσιογράφων και γίνεται σκόνη. <br />Για μένα υπάρχει επιτακτική ανάγκη για έναν επαναπροσδιορισμό του τι είμαστε εμείς αυτοί εδώ οι κάτοικοι του ελλαδικού χώρου, τι στο καλό κάνουμε εδώ πέρα, τι προσβλέπουμε σαν μέλλον. Χρειαζόμαστε έναν επαναπροσδιορισμό αξιών, που κανείς γύρω τριγύρω δεν μπορεί να τον προφέρει. Ούτε πολιτικός ανήρ και γυνή, ούτε δάσκαλος - του είναι κομμένα τα ποδάρια - ούτε κανείς.<br />Πώς θα τον κάνουμε; Έλα μου, ντε!jiagoginanoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8101991350298878419.post-27120597045979600492010-03-08T13:10:36.529-08:002010-03-08T13:10:36.529-08:00Και μεις οι "μεγάλοι" την προσωπική σχέσ...Και μεις οι "μεγάλοι" την προσωπική σχέση με αυτούς τους όρους ψάχνουμε. Περιεχόμενο καινούργιο ψάχνουμε να βρούμε, καθώς τα παλιά είναι αραχνιασμένα, σχεδόν νεκρά. Πάνω απ' όλα, όμως, καινούργιο περιεχόμενο σ' αυτούς τους όρους νομίζω ότι θα δώσει η πράξη του καθενός μας, η ζωή και όχι οι θεωρητικές αναζητήσειςΜεθόδιος Αργουμέντηςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8101991350298878419.post-53279276261658262362010-03-07T05:54:28.507-08:002010-03-07T05:54:28.507-08:00Κάνοντας την επανάληψη μου στο ιστολόγιον αυτό, δι...Κάνοντας την επανάληψη μου στο ιστολόγιον αυτό, διαπίστωσα ότι μου είχε ζητηθεί να ορίσω στη χηνική την ελληνικότητα - αυτό σε προηγούμενο ποστ που είχα σχολιάσει τον Θεοδωράκη..<br />Θα απαντήσω λοιόν εδώ σε αυτό το ποστ μαι και μιλάει για τις λέξεις, και είναι και λιγάκι πιο πρόσφατο<br /><br />χμ.. στη χηνική ε? Μμμ.. Από την καρδιά μου λοιπόν και χωρίς πολύ σκέψη…<br />Την 'ελληνικότητα΄ λοιπόν που ανέφερα σε σχέση με τον Θεοδωράκη νομίζω την διάλεξα για να δείξω ένα πράγμα που είναι επίκτητο και 'φορετό'.<br />Έχω την αίσθηση ότι τα ίδια στερεότυπα αναμασιούνται τα ξανά ξανά, με αποτέλεσμα λέξεις όπως ‘πατρίδα’ ‘γλώσσα’ ‘παράδοση’ να υποβαθμίζονται από την κατάχρηση και την κακή τους χρήση και να χάνουν την σημασία τους. Σε μια εποχή που η κουλτούρα της παγκοσμιοποίησης φαντάζει απειλητικά ισοπεδωτική, είναι πιο σημαντικό από ποτέ να να αναλογιστεί ο καθένας την προσωπική του σχέση με τέτοιες λέξεις. Μπορεί και να κάνω λάθος αλλά αισθάνομαι ότι αυτού του είδους η χρήση που επικρατεί, δεν αφήνει χώρο στον άνθρωπο να φτιάξει μια τέτοια σχέση αλλά τον οδηγεί από πρώτο χέρι στην αντίδραση, στο ουφ πια, στιχτίρ, κτλ κτλ..<br />Θα δώσει επιτέλους κανένας σε αυτές τις λέξεις μια νέα ευκαιρία?<br />Δεν περιμένω σώνι και ντε από τον Θεοδωράκη να το κάνει αυτό. Ίσως και το βάρος της ευθύνης να πέφτει σε εμάς τις πιο νεαρές χήνες, που δεν έχουμε ζήσει από πρώτο χέρι καταστάσεις όπως η χούντα και η μεταπολίτευση. Τονίζω: δεν ακυρώνω τη σημασία της μνήμης και της γωσης της ιστορίας. Απλά οι ιστορία όπως και τα παρυμύθια μεταμορφώνεται διαρκώς επειδή είναι ζωντανός οργανισμός. <br />Με το να βάζουμε την Ελλάδα και τις ιστορίες της σε διάφορα εκάστοτε‘κάδρα’ και -ικότητες, νομίζω ότι της αφαιρούμε αυτήν την ζωτική λειτουργία..<br /><br />Ουφ, δεν ξέρω ξέρω αν σε διαφώτισα σε σχέση με όλα αυτά, είναι σκέψεις που με καίνε και δεν μπορούν ακόμα να διατυπωθούν εντελώς ξεκάθαρα.<br /><br />Παρόλαυτα σου λέω ότι σε πεθύμισα και σου στέλνω δυο ζουπηχτά φιλακουάκια !<br /><br />υ.γ. 'έπεα πρερόεντα' καλέ τί ωραίο που είναι αυτό! δεν το είχα ξανακούσει.. στον Όμηρο ε? υπέροχοΙωσηφίναhttps://www.blogger.com/profile/09155546232930707601noreply@blogger.com